Тора-бара көҙгө кешеләрҙең уға ҡарап һөмһөрө ҡойолғанын, сәстәрен, биттәрен тырышып-тырышып һыйпағанын, кейемен кәүҙәләренә һылаштырып төҙәткеләгәнен һиҙеп ҡалған. Хатта бер көн уға ҡарамай ҙа башлағандар.
Көҙгө һораулы ҡарашын сәғәткә төбәгән.
– Эйе, кешеләр – бик сәйер зат. Улар ҡайҙалыр һуңлағанда, мин ашыҡмайыммы икән, тип борсола, кемделер көткәндә, минең һуңламай ғына текелдәүемде тикшереп бер була. Ә бит мин ваҡытты теп-теүәл һанайым, – тип үҙ һүҙен һөйләгән сәғәт.
– Мин дә эшемде теүәл үтәйем – дөрөҫлөктө генә күрһәтәм... – тип көрһөнгән көҙгө.
Уларға телефон ҡушылған:
– Кешеләргә дөрөҫлөк кәрәкмәй. Бәғзеләр уны яратмай. Мәҫәлән, мине шулай эшләгәндәр: тауыштарҙы бары тик теп-теүәл итеп еткерергә. Ә кеше ни эшләй? Башҡалар уларҙы танымаһын өсөн тауышын үҙгәртә йә ишетмәһен өсөн бик әкрен һөйләй. Хәҙер инде мин дә, уларға яраҡлашып, шыҡырҙарға, сыйылдарға өйрәндем...
– Юҡ, юҡ, мин алдай алмам! – көҙгө ҡәтғилеген күрһәтмәксе булып, шулай тип ҡысҡырған.
– Барыһы ла ябай: әгәр үҙеңдең кәрәклегенде иҫбат итергә теләһәң, кешегә сағылышын дөрөҫ күрһәтмә. Бер аҙ ғына тоноҡлан, – тип аҡыл өйрәткән телефон. Һәм көҙгө бер арауыҡ шулай эшләгән дә.
...Был риүәйәттең аҙағы шул: дөрөҫлөк ҡасан да булһа өҫкә сыға. Һәм был ваҡытта инде кешегә көҙгө лә, телефон да, сәғәт тә ярҙам итә алмай.
А. Ишемғолова.
Фото: https://ye102.ru/