Хәрәкәттә – бәрәкәт. Ҡояш ҡарап торғанда йоҡлау йә ятыу файҙаға килтермәҫ.
Һөйләр алдынан тыңла.
Көн дә бер булһа ла яҡшылыҡ эшлә. Кеше яҡшылығыңды күрмәһә лә, Хоҙай күрә.
Тәүҙә – эш, унан – уйын. Тормош уйын, кәйеф-сафа ҡороуҙан ғына тормай.
Һәр уңышһыҙлыҡты яҙмышҡа һылтама.
Аҡыллы күҙәтер, тыңлар, һығымта яһар. Йүләр белмәгәнен ҡысҡырып һөйләр, аҡыл өйрәтер.
Кешенең һәр әйткән һүҙен вәғәҙә тип ҡабул итмә.
Ата-әсәңде рәнйетмә. Улар ғәфү итер, әммә Хоҙай алдында гонаһлы булып ҡалыуың бар.
Аҡса һорағанға кәңәш бирмә, кәңәш һорағанға аҡса бирмә.
Бер көнөңдө йылмайыуға бүлеп ҡара. Үҙең күрерһең: тормошоң йәмләнер.
Ғәйеплеләрҙе эҙләмә. Кем нисек теләй – шулай йәшәй. Кеше оҡшамай икән – йыраҡ йөрө.
Кемдер һине бәхетле итер тип көтмә. Бәхет һинең үҙеңдән башлана.
Фото: stuff.mad-paint.ru