Ирҙәрҙең эскеһе килә, аҡса юҡ, ә эш менән буяу – быуа быуырлыҡ. Улар бер бидон буяуҙы һатып, тамаҡ сылатмаҡсы. Этлектәрен йәшерер өсөн яҡында ғына йөрөгән аттың моронон буяуға тығып алдылар.
Кис прораб, вәғәҙә иткәнсә, эште ҡабул итергә килде.
– Ни өсөн буяп бөтмәнегеҙ?
– Буяу етмәне.
– Мин бит һеҙгә ике бидон бирҙем!
– Береһен ат эсте.
– Ниндәй ат?
– Ана тора, мороно буяуға батҡан.
– Ә-ә, улмы? Һаман дөмөкмәнеме ни әле?! Үткән аҙнала ике поддон кирбес менән бер тоҡ цементты тығынғайны...
Ниңә мин генә?..
Гәрәй кочегар булып эшләй. Эсмәй-тартмай, шуға күрә эшселәр араҡыны бер ниндәй шик-шөбһәһеҙ кочегаркала ҡалдырып йөрөй, сөнки ҡағылыусы юҡ. Ваҡыт-ваҡыт инеп, эсеп сығалар.
Бер көндө Гәрәй тегеләрҙе һемәйтергә булды. Башланған шешәне йәшерҙе лә, урынына һыу тултырып икенсеһен ҡуйҙы. Төшкә табаныраҡ дүрт ир инде. Стакан берәү генә, сират. Беренсеһе эскәс, тирә-яғына ҡаранды ла, бер һүҙ өндәшмәйенсә еңен еҫкәне. Икенсеһе лә, өсөнсөһө лә һүҙһеҙ генә стаканды бушатты. Дүртенсеһе иһә өлөшөн бер тына-ла эсеп ҡуйғас, йөҙөн һытып, һораулы ҡарашын әшнәләренә төбәне. Хахылдап көлөргә тотондолар. Ә беренсе ир:
– Ниңә, бер мин генә һыу һемерергә тейешме ни? – тине.
Ғ. РАХМАНОВ.
Фото: zabavatut.ru