–Абау, нишләп бында бөтә апайҙар ҙа тәмәке тарта?
–Ағай, ҡара әле, ҡара, сүплектә анау ағайҙар әллә нимә эҙләй ул.
Мансур беҙ йәшәгән йортто, туҡталышты иҫендә ҡалдыра алмай йөҙәне.
– Бында бөтә йорттар ҙа бер төрлөсө. Был тиклем ҡалала кешеләр нисек аҙашмай йөрөй, өйҙәрен нисек таба икән?– тип аптыраны.
Ике-өс көндән ҡустымды театрға алып барҙым. Ҡайтҡанда автобус беҙҙең туҡталышҡа яҡынлаша башлау менән Мансур беренсе булып ишеккә йүнәлде.
– Ана бит, хәҙер туҡталышты ла белә башланың! –тип ҡустымды маҡтаған булдым.
–Һы, шуны ла белмәҫкә әллә? – Малай эре сирттерҙе. – Анау иҫке бәлтә кейгән хәйер һораусы нисәмә ҡарама ошо урында йөрөй бит.
Ҡустым өсөн туҡталыш тамғаһы булған был хәйерсе илебеҙҙең көнитмешенә билдә кеүек тойолдо миңә.
И. ХАҠОВ