— Һин берәй таныш прокурор менән һөйләш. Закон менән эш итеүсе кәңәш бирһә, бер һүҙһеҙ ҡотолоп ҡалырһың, — ти бер дуҫы. — Улар ҡотолоу юлын да өйрәтә белә.
Ҡатыны яғынан саҡ ҡына таныш булған прокурорға килә был. Хәлде тәфсирләп һөйләп бирә:
— Нисек тә ҡотолоп ҡалырға ине. Минең дә берәр файҙам тейер ине, — ти.
Прокурор:
— Ярай, мин һиңә ҡотолоу юлын өйрәтәм, тик бер шартым бар: судта аҡланғас, миңә лә бер-ике сусҡа балаһы табып бирерһең, — ти.
Килешәләр. Прокурор:
— Судта: “Һин бит колхоз фермаһынан сусҡа балаһы урлағанһың, ғәйебең ҙур, һине төрмә көтә”, тип һөйләй башлау менән бер ҙә иҫең китмәй генә: “Ну и что?” — тип яуап бир. Икенсе һорауҙарына: “Ну вот еще?” — тип яуапла. Бына шул ике һүҙҙе ниндәй генә һорау бирһәләр ҙә, ҡабатла ла ҡабатла. Башҡа бер нәмә әйтмә.
Суд көнө лә килеп етә:
— Фәлән Фәләнов, һеҙ бит ферманан сусҡа балаһы урлағанһығыҙ?
Хөкөм ителеүсе, тауышын үҙгәртеп, нескә тауыш менән:
— Ну и что? — ти.
Судья:
— Һеҙҙең менән бында шаярып ултырмайҙар, енәйәт эшең буйынса һине төрмә көтә, — ти.
Ғәйепләнеүсе тауышын ҡалынайтып:
— Ну вот еще, — ти.
Ниндәй генә һорау бирһәләр ҙә, шул һүҙҙәрҙе ҡабатлай ҙа тора. Бер аҙҙан суд хөкөм ҡарары сығарырға икенсе бүлмәгә йүнәлә. Судья:
— Быны, иптәштәр, һеҙ нисек уйлайһығыҙҙыр, хөкөм иттең ни ҙә, итмәнең ни! Уның өсөн барыбер. Был бит тегеләйерәк, — ти.
Залға сығып, судья ғәйепләнеүсене азат иткәс, тегеһе шатланып йүгерә-атлай ҡайтып бара. Шул саҡ ҡаршыһына кәңәш биргән прокурор килеп сыға:
— Т-ә-ә-әк, минең кәңәш буйынса ҡотолдоң бит инде.
Ғәйепләнеүсе:
— Ну и что? — ти.
Прокурор:
— Теге сусҡа балаһын ҡасан килтерерһең икән? — тип һорай.
Ғәйепләнеүсе, үсекләгән һымаҡ:
— Ну вот еще? — тип яуап бирә лә юлын дауам итә.