Онотто

–Теге оло ҡыҙың, исемен онот­ҡанмын, Мәскәүҙә шикелле.
– Ә-ә-ә, минең Мәстүрә­кәйемде әйтәһеңме! Шунда булмай тағы. Кеше балалары һымаҡ ғәрләнмәй ошо Стәрле һаҫығын еҫкәп ятмаҫ инде. Теге ваҡыт ни, олимпиада тип саҡыртып алдылар ҙа сыразу квартир биреп ҡуйҙылар бит. Бирерҙәр ҙә шул! Минең ҡыҙым кеүек кешеләр юлда тәгәрәп ята тиһеңме әллә. Мынау Мәскәү тиклем Мәскәүҙә уның ише оҫталар сәпсим юҡ, ти ҙә ул. Ҡайҙа эшләй тиһеңме? Мастир тигән дәү хужа ул. Хо­ҙайға шөкөр, башҡалар һымаҡ кеше артын таҙартып йөрөмәй. Шулайт, былайт тип бүтәндәргә бойороп ҡына йөрөй.
–Төпсөгөң дә хәҙер дәү үҫкән­дер …
– Шөкөрана, шөкөрана, үҫте генә тиһеңме, тирәк инде, тирәк. Ҡайҙа тора тиһеңме! Ауылда инде, ауылда. Ул ситкә китеп торманы. Уныһы ла Мәскәү тип олаҡһа, бында кем ҡалыр! Юҡ, колхозда эшләтмәйем. Үҙебеҙ алла әппәргә күп һеперелгән дә еткән. Уахты менән Себерҙә эшләй, аҡсаны тоҡлап апҡайта мына. Ищеү үҙҙәренең лавкаһы ла бар. Харап иркен йәшәйҙәр. Аҡсаны муйынына баулап йө­рөтһә лә етерлек.
– Ҡалай бәхетле икәнһең?
– Әйтмә генә лә. Балаларым дан минең. Береһенән береһе шәп йәшәйҙәр. Өрмәгән ергә ултыртмайҙар. Хоҙайым, алама күҙҙәр генә тейеп ҡуйма­һын. – Боҫтанбикә әбей уң яғына ла, һул яғына ла төкөрөнөп ҡуйҙы. Унан йәнә яңылыҡтарын теҙә башланы:
– Ҡуй инде, ҡуй, аяғым­ды ергә тейгеҙмәйҙәр бит, әйгенәм. Береһе машина менән ҡунаҡҡа килеп ала, икенсеһе килтереп ҡуя. Өсөнсөһө, әсәйемде мин апҡайтам да мин тип ҡыр талаша. Үҙҙәренең машиналарын күрһәң ине бит әле. Бигерәк шәп. Бөтәһе лә шау аҡсалы эштә шул.
Боҫтанбикә бары­һын борсаҡ урынына һипте-һипте лә бер аҙға тынып ҡалды. Унан:
– Нишләп Назифымды һора­майһың ул? – тип ҡуйҙы.
– Шулай шул, ҡара, хыялый баш, бөтөн­ләй онотоп торам да­һа.
– Әлғәземилла, әл­ғә­­земилла, уныһы ла кәм-хур түгел, – тип теҙҙе Боҫтанбикә. –Беҙҙең ауылдан кем­дең балаһы минис­тр­ҙар менән йәнәш ултырып йөрөй әле.
– Министр яр­ҙам­сыһы итеп үрләтте­ләрме әллә?
– Һи-и-и, уның ише генәме! Шуфир бит ул!
Теле телгә йоҡмаҫ ҡатын ун–ун биш минут арауығында бөтә­һен дә теҙҙе лә һал­ды. Тик бына нишләп­тер хәҙер икенсе ҡыш сы­быҡ осо һеңле­һен­дә, уның тауыҡ кетә­ген­дәй генә өйөндә йә­шәү­ен генә әй­тергә онотто.
Хәйер, быны әллә ни ғәйепкә лә бөгөп бул­майҙыр инде. Өл­кә­нәйә килә хәтер ҙә насарлана торған шул.

Венер ИСХАҠОВ.