Атайҙарҙың тиңдәше булһалар ҙа, оло кешеләргә «ағай-апай», тип әйтә алмайым шул. Мин, бала кешегә, бабай ҙа әбей инде.
Инеүселәр ыһылдай-ҡыһылдай ситек тышынан кейҙерелгән калуштарын сисеп мөйөшкә ултыртты. Хәмиҙә әбей шул тирәгә ауыҙын ап-аҡ сепрәк менән ҡаплаған ниндәйҙер биҙрәне лә ҡуйҙы, ҡулын тығып миңә эсенән кәнфит алып тотторҙо.
Атайым, ғәҙәтенсә, ҡаршы барып:
– Әйҙүк, рәхим итегеҙ, – тине.
Әсәйем өлтөрәп йөрөп түр бүлмәнән ултырғыстар сығарҙы. Иҫәнлек-һаулыҡ алышыу йолаһын үтәгәс, былар ниңәлер аш өҫтәленә түгел, түр яҡҡа үттеләр. Унан бабайҙың көр генә тауыш менән:
– Ҡарсыҡ, әллә иртәрәк килгәнбеҙ инде, бында әле башҡа кеше күренмәй, – тигәне ишетелде.
– Ярар, саҡырылып килгәстен ней, көтөп тә торорбоҙ, – быныһы әбейе тауышы.
Беҙҙекеләр бер-береһенә ҡарашып алды. Тамағын ҡырып алғас, атай:
– Ни кем, ҡушаға, беҙ бөгөн берәүҙе лә саҡырырға планлаштырмағанбыҙ бит әле, һин яңылыш башҡа берәүҙәр менән бутамайһыңмы икән? – тип кинәйәле генә һорап ҡуйҙы. Был ҡушағаһының ҡартая башлау ғәләмәтенә – хәтерһеҙлегенә ишара ине.
Сәғиҙуллаһы ошо мәлде алдан көткән булырға кәрәк, рәхәтләнеп бер кеткелдәп көлөп алды ла, яйлап, дәрәжәһен белеп кенә, түш кеҫәһенән бер ҡағыҙ сығарҙы:
– Мә, әле, ҡыҙым, һин грамотный хәҙер, беренселә уҡыйһың, ошоно уҡы әле.
Ҡағыҙҙа былай тип яҙылған ине:
“Хөрмәтле Сәғиҙулла ҡорҙаш һәм Хәмиҙә ханым! Һеҙҙе фәлән көндө, киске фәлән сәғәткә мәжлес кисәһенә саҡырабыҙ...”
– Бабай, бында тағы ғәрәпсә яҙылған, уҡый белмәйем...
– Ярар, ҡыҙым, уныһы ололар өсөн. Буҙа ла бар, тигәнен белмәһәң дә ярар. Тә-әк, ҡушаға, бөгөн фәлән көнмө? Шул көн. Шул сәғәтме? Шул. Бына минутының өҫтөнә баҫып, һуңламай килдек. Законный ҡунаҡбыҙ.
Ауылыбыҙ бик ҙур беҙҙең. Ҡунаҡ саҡырыр булһалар, атайым саҡырыу ҡағыҙҙары яҙа ла миңә тоттора. Мин инде уларҙы эйәләренә тапшырып сығам.
Мостафиндар былтырғы ҡағыҙҙы Ҡөрьән бите араһына һалып, һаҡлап торғандар. Унда йылы күрһәтелмәгәс, быйыл тағы килгәндәр. Үҙ күстәнәстәре менән.
Хәҙер ут күршебеҙгә инеп, хәлен белеп сығырға ла форсат таба алмайбыҙ бит. Беҙҙең атайҙар юҡтан ғына ҡыҙыҡ табып, тормоштоң йәмен, тәмен татып йәшәй белгәндәр.
Уларҙың да донъяһы, балалары булған да баһа.
Шәүлиә ЗӨЛҠӘРНӘЕВА.