Ҡайтам әле, ҡайтам...

Шунан күршеләргә йыуаса өлә­шә­йем тип, каридурға сыҡтым, һәр береһенә ике ауыл күкәйе, бер бәйләм йәшел һуған алдым бат­мусҡа һалып... Биш ишекте ҡаҡ­тым, береһе лә асманы, әллә өйҙә юҡтар... әллә ишетеп тә ҡо­лаҡтарына элмәйҙәр...
– Ысынмы?
– Эйе, шул булдымы күршеләр! Беҙҙә улай түгел-л-л! Юҡ-ҡ! Мин частный йортта торам, забур аша, Гөбби, әйҙә сәй эсәргә-ә-ә! – тип ҡысҡырһаң, Гөбби уже тупһала!
– Шулайҙыр!
– Эйе, ҡыҙым өйөнөң ихата­һын­да машина-а! Туғыҙ ҡатлы йорт, туғыҙ ҡатлы машина... Бала-сағаға уйнарға урын юҡ! Бер эскәмйә тора! Унда ла көнө буйы алкаш ирҙәр, ҡатындар һыра эсә. Быны күреп торған йәш үҫмерҙәрҙән кем үҫә инде!
– Шулай шул!
– Эйе! Ә һин Затунда йәшәгән сатан Саҙрыйҙы беләһеңме?
– Юҡ!
– Бына ул һине беләлер әле... Сөнки, ул бөтә Өфөнө белә, хатта “Сельхоз”да торған Исхаҡты ла белә!
– Кем һуң ул?
– Әй, апайым! Исхаҡ ул – Өфө­нөң танылған берәҙәге!
– Кит, булмаҫты!
– Эйе, йәйен эскәмйә аҫтында йоҡлай, ҡышын “Сельхоз” туҡ­та­лышындағы люк эсендә...
– Ундай туҡталыш юҡ хәҙер!
– Һинең өсөн юҡтыр, минең өсөн бар, апайым!
– Шунан?
–Ултырған да шыуған! Ис­хаҡҡа кемдер 50 һум хәйер һонғас, ул әбейенә күстәнәс булыр, тип, киоскынан кәтлит һатып алған.
– Ә ниңә кәтлит?
– Исхаҡтан һора...
– Алып ҡайтып ҡыҙҙырып ашағандар...
– Әбейе лә люк эсендә йә­шәй­ме?..
– Менә инде! Һалҡын примус өҫтөндә инәңдең ҡайнап ултыр­ған һөтө!.. Быйыл бер әбейгә йортҡа кергән Исхаҡ!
– Ә!?.
– Ирҙәргә ҡытлыҡ бит беҙҙә хәҙер. Эйе, шулай итеп, теге кәт­литтең нимәнән әтмәлән­гәнен тәки, аңламағандар... Ит­тең “и” хәрефе лә булмаған унда...
– Инде!..
–Эйе!
– Инәкәйем! Ниндәй хәлгә ҡалғанбыҙ. Ниңә һинең менән һөйләшеп ултырам һуң әле. Ҡай­там, Затунға ҡайтам!.. Унда мутанттар йәшәмәй.
– Йәшәмәй! Ағыулы һа­уа. Һыу, ашамлыҡ настоящий түгел, ҡайҙан килгән кеше?..
– Шулай шул, кеше­ләрҙән һин дә, мин генә ҡал­ған­быҙ әбей! Му­тант тап­һаҡ былай һөй­лә­шеп ултыр­маҫ инек тә!
– Ә ниңә беҙ генә?
– Маяға!
– Эх, һалҡын примус өҫтөндә ҡайна­ған һөт!... Бына нисек икән донъялар! Туҡ­һан йәшкә етеп шуны белмәгәнмен! Ярай, сатан Саҙрый бел­гәндер, гел мыйыҡ аҫты­нан йылмайып йөрөй...
– Шулаймы?
– Шулайҙыр шул... Әй­ҙә, апайым, За­тунға, ис­ма­һам, сама­уырҙы йы­ғып, бер ултырып, иҫ китеп мутанттар тураһын­да һөйлә­шербеҙ...