ШУЛАЙ ҘА БУЛА ИКӘН

Ҡоҙағыйҙарын әйтәм, Миңнур ханым быларҙың йомшаҡ яғын тиҙ белеп алды: маҡтап хәлдәрен бөтөрҙө, әллә алдан әҙерләнеп килгән, хатта шаштырып та ебәрҙе шикелле. Миңнур ханымдың һүҙҙәренә ышанһаң, ул республиканың иң һәйбәт кешеләре менән ҡоҙалашҡан, ҡоҙаларының абруйы донъяға һыйырлыҡ түгел, улдарын шундай яҡшы тәрбиәләгәндәр, Иршат һымаҡ малай берәүҙә лә юҡ. Миңнур ханым Нәжмиә Әхәт ҡыҙы менән Ҡадир Миңлебай улын маҡтай-маҡтай иң арыуға сығарып ҡуйҙы. Бәй, маҡтамай ҡайҙа барһын, Миңнур кеше көнлө кеше шул. Ярай, ҡоҙалары туйҙың бөтә сығымын күтәрҙе, йәштәрҙе кейендерҙеләр, фатир бүләк иттеләр, автомобиль асҡысы тотторҙолар, туй бүләге тип путевкаға аҡса һондолар. Ә былай туй матур үтте, туйҙы боҙған, эсеп боларған, көрмәкләшкән кеше булманы. Ресторан хужалары ла аптыраған: бер һауытты ватманылар, бер ҡалаҡ юғалманы, әллә күпме ризыҡтары артып ҡалды, тип һөйләнгәндәр.
Миңнур ханым туйҙан һуң оҙаҡ көттөрмәне, йәштәрҙе һыпырып йыйып алып, яңы фатирға күсереп тә ҡуйҙы. Иршаттың атаһы менән әсәһе лә килеп ҡарап, фатихаларын биргән һымаҡ иттеләр. Нәжмиә ханымға, әлбиттә, йорттағы тәртипһеҙлек оҡшап етмәне. Аҙна үтте, иҙән һаман йыуылмаған, аш бүлмәһе тулы бысраҡ һауыт-һаба.
Миңнур ханым тыуасаҡ сабый, уның әсәһе менән атаһын теркәү хаҡында ауыҙын асҡайны, Нәжмиә ханым тын алырға ла ирек бирмәй:
–Ҡоҙағый, был донъя уларҙыҡы. Кеше һымаҡ итеп йәшәргә өйрәнһендәр. Әлегә, минең күреүемсә, килен дә, улым да донъя ҡарап, ашарға бешереп, өй йыйыштырып йәшәп өйрәнмәгән. Беҙ Өфөгә килгәс, ятаҡтарҙа, баҡсаларҙа йәшәп йөрөнөк. Ә былар хәҙергә кешесә йәшәргә өйрәнһен. Шунан күҙ күрер.
Ә был ваҡытта Йәмилә күптән йыуылмаған шәшкенән сәй эсә, ә ире Иршат ҡатып бөткән пицца кимерә ине.
Ике ҡоҙағый менән бер ҡоҙа, тулҡынланып, үҙҙәренең өләсәй-олатай булыр көндәрен һанайҙар, күп ҡалманы, тип ҡәнәғәт йөрөйҙәр. Миңнур ханымдың ҡыҙының килеп хәлен белмәгән көнө юҡ. Килмәй ҙә булмай шул: Йәмиләһе һалышып алды, урынынан да ҡуҙғалмай, өй йыйыштырыу тураһында һүҙ ҙә юҡ. Ҡоҙа менән ҡоҙағыйға рәхмәт инде, бер генә бүлмәле фатир алғандар, ике бүлмәле булһа, нисек йыйыштырмаҡ кәрәк? Ә өсәүле булып ҡуйһа?
– Зачем ике бүлмәлене алманың, – тип һөйләнгәйне Иршат, Нәжмиә яуабын тиҙ тапты:
– Ана, Йәмиләнең ике бүлмәлеһен ҡушырһығыҙ йә бүлерһегеҙ, – тип шунда уҡ тынысландырҙы.
Ниһайәт! Хоҙайҙың бирмешендә ул көн дә килеп етте. Былай Йәмилә бик иртәләмәһә лә, ваҡытын еңел еткерҙе. Бала табыу йортона илтеп һалыуҙарына биш көн дә үтмәне, таң менән шылтыраттылар:
– Ҡотлайбыҙ! Ейәнсәрегеҙ бар!
Һөйөнөслө хәбәр ҡаланы бик тиҙ урап сыҡты. Иң тәүҙә туйҙа ҡатнашҡан кешеләрҙең ҡолағына барып етте, улар ҡотлау-сәләмдәрен еткерҙе. Ҡыуана-ҡыуана, шартына килтереп, сабыйҙы өйгә алып ҡайттылар. О-о, ул көндәр! Шатлыҡ өйгә генә һыямы һуң инде!? Ресторанда ла йыуҙылар, урманға ла сыҡтылар, һыу буйында ла ултырҙылар. Күмәк кешегә эш тейәме ни: өй ҡараулы, ашарға бешкән, донъя теүәл, ҡоҙа менән ҡоҙағый хәлле. Юҡ-юҡ, артығын эсмәнеләр, ғөмүмән, халыҡ эсмәйенсә ҡыуанырға өйрәнә шикелле, Аллаһҡа шөкөр.
Нәжмиә ханым Ҡадир Миңлебай улы менән һиҙенәләр ине: сабыйҙың тыуыуы менән генә мәшәҡәттәр бөтмәйәсәк, улар әле яңы башлана ғына.
Миңнур ханымды таң менән телефон шылтыратыуы уятты. Ҡараһа – ҡыҙы шылтырата, Йәмиләһе. Трубканы алыуына ҡыҙының иламһыраған тауышы ишетелде:
– Әсәй, беҙ ас. Пицца алып кил әле, – тине. Йоҡоһонан айнып та өлгөрмәгән Миңнур ханым тиҙ генә тора һалып кейенде, такси саҡыртты ла ҡыҙы, кейәүе һәм яңы тыуған ейәнсәре йәшәгән фатирға китте. Килеп инһә, тәүбә, ыстағафирулла тәүбә! Өй йыйыштырылмаған, һауыт-һаба нисек ҡуйылһа, шулай өйөлөп ята. Ҡоҙағый-маҙар