ТУЙ АЛДЫНАН Хикәйә Икенсе бүлек

Ниһайәт, ике торт киҫәге, ике стакан сәй өҫтәлгә ҡунды. Ас кәләш ҡалтыранған ҡулдары менән ашарға тотондо. – Ҡайһылай тәмле! Сәйе һалҡын, ләкин эске килеп тора, – тине Нәфисә. Ас хәлен туҡ белмәй шул. Балда-майҙа ғына йөҙгән кейәү, сәйерһенеп, кәләшен барлай. Ҡуй инде, ошонда килеп, ашанып ултырмаһа. Әйтерһең, аҙна буйы аш күрмәгән инде. – Рәхмәт! – ти кәләш, кейәүҙең нимә уйлағанына ла иғтибар итмәй. – Ә хәҙер исемлекте барлап алайыҡ, – ти Мөхтәр. – Һәр яҡтан иллешәр кеше етәме? – Етә! – тип сәпәкәй итә кәләш, – Юғиһә, туйҙың бик ҡиммәткә төшөүе ихтимал. – Ҡиммәткә төшөүе? Ҡиммәтме, арзанмы, уныһы беҙҙең эш түгел. Ҡарттар аҡсаһын әҙерләп ҡуйған инде. Беҙҙең бурыс – ойоштороу эштәре һәм ҡунаҡтарҙың өҫтәлдә ултырыуын тәьмин итеү, – ти кейәү. – Ә ҡунаҡтар күптән көтә инде, – ти ҡыҙ. – Көтһөндәр, – ти егет, – уларҙың эше – көтөү. Ә беҙ фейерверк тураһында оноттоҡ. – Фейерверк? – тип аптыраны ҡыҙ. – Бәлки уныһы кәрәкмәҫ? Кейәү, күҙен алартып, кәләшкә ҡараны: – Нисек кәрәкмәй? Һин нимә һөйләйһең, матурым? Фейерверкты ғына түгел, беҙҙең өйләнешеүебеҙҙе бар донъя белергә тейеш! Кеше лә күрмәгәс, дуҫтар һоҡланмағас, ниндәй туй, ти, ул? Ә кәләштең – үҙ мәшәҡәте. Иртәнән бирле, тәғәм ризыҡ күрмәгән ашҡаҙаны нәфсеһен баҫып өлгөрмәгәйне әле. Шуға кәләш кейәүе алдында ултырған тәмлекәскә әленән-әле күҙ һала, тәрилкәһен бер үҙенә шылдыра, кире этеп ҡуя, ләкин кейәү өндәшмәй. Үҙе лә ашамай һаман, ас кәләшенә лә бирмәй. Сәйен дә бер генә йотоп ҡуйҙы. Уныһы ултыра, һыуынып.