Аҡ­сам йәл түгел

Уҡытыусы Ғәлиҙән һо­рай:
– Атайың тыуған көнөңә нимә бүләк итте?
– Дүрт рогатка.
– Шаяртыуыңды туҡтат, мин ысынлап һорайым.
– Мин шаяртмайым! Ата­йым – райондағы бер­ҙән-бер быяла ҡуйыусы.
***
– Тиҙҙән бесәйемә 14 йәш тула.
– Ә һин уны фотоға төшөрҙөңмө?
– Ниңә?
– Бәй, уға паспорт алыр­ға кә­рәк тә баһа!
***
Берәй осһоҙ әйбер һа­тып алайым әле. Аҡ­сам йәл түгел, лә­кин уны туҙ­ҙырғым килмәй.
***
Балалар йоҡоһо бик файҙалы. Бигерәк тә ата-әсәләрҙең нервы систе­маһы өсөн.
***
Таныш булмаған ир иртәнге алтыла ишегемә ныҡышмалы шылтыратты. Мин уға аҡырҙым, әгәр китмәһә, полиция саҡыртам, тип янаным. Теге үпкәләне, кисә кис барҙа юғалтҡан янсығым менән телефонымды бир­мәҫ­кә булды.
***
Ир өйөнә күп итеп кән­фит алып ҡайтҡас, дүрт балаһына әйтә:
– Кем һәр ваҡыт әсәйҙе тыңлай, уның менән тел­ләшмәй, ҡушҡан бер эшен эшләй, уға кәнфит бирәм. Кемгә тип уйлай­һығыҙ?
Балалар күмәкләшеп:
– Һиңә, атай!
***
Уҡытыусы миңә, һин математиканы бел­мәй­һең, тине һәм көн­дә­леккә нин­дәйҙер һан ҡуй­ҙы.
***
– Иҫемә төшөрмәҫ­һеңме икән, мин кем: һа­бан турғайымы әллә яба­лаҡмы?
– Һин минән бишенсе тапҡыр һорайһың инде, тумыртҡа!
***
– Мин натурам буйынса фәйләсүф, шуға күрә нимә ашауымдың айыр­маһы юҡ: ҡара ыуыл­дырыҡмы әллә ҡара икмәкме?
– Күреүемсә, әле ҡара ыуылдырыҡ түгел, ә ҡара икмәк ашайһың.
– Ә ниндәй айырмаһы бар?
***
Әлдә кешенең башы икәү түгел, юҡһа, бүрек­тәр менән дә, нәскиҙәр кеүек үк, мейе серер ине.