Олатайым умарта ауҙарҙы...

***

Тормошомдағы иң бә­хетле көндәр өсөн мин диң­геҙгә бурыслымын.

– Аңламаным. Һин унда бер ҡасан да булғаның юҡ та баһа!
– Мин – юҡ, ә ҡатыным йыл да отпускыһын унда үткәрә.
***
– Бөгөн табипҡа барғым килмәй.
– Барма һуң. Сирләнем, тип әйт.
***
Йүгергәндә ултырғысҡа эләгеп йығылғас: “Кем ғә­йепле?” – тигән һорауға биш йәшлек малай: “Ултырғыс!” – тип яуап бирә, ун ике йәшлектәгеһенең яуабы: “Малай!”, ир ҡорона ингәс, бисәһенә: “Хайуан, ниңә ултырғысты бында ҡуйҙың?” – тип аҡыра.
***
Автобус. Яңғыҙы ултырған моңһоу, арыған ҡатынға ир мөрәжәғәт итә:
– Dode pa?
Ҡатындың башына уй тө­шә: француз! Уның тормо­шондағы ысын француз! Эс бошорғос тормоштан ҡото­лам! Рәсәй ирҙәре, хоккей­ҙарығыҙ, балыҡҡа йөрөүҙә­ре­геҙ, теләһә ҡайҙа ташла­ған нәскиҙәрегеҙ менән хушығыҙ! Хәҙер Эйфел баш­няһы янында шампан, танго, ҡояш һәм аҡ диңгеҙ ҡомо буласаҡ. Әлбиттә, “Шанель!” Ләкин ни типтер яуап бирергә кәрәк тә баһа.
– Пардон, мсье! Кес ке се?
– Мин, автобус депоға тиклем барамы, тип һорайым.
***
Малай бер йәшлек ҡусты­һының үҙе генә белгән телдә туҡтауһыҙ бытылдауын тың­лап тора ла һорау бирә:
– Әсәй, һин уның башҡорт икәненә ышанаһыңмы?
***
Ҡайһы берҙә шулай була: иртән йоҡонан торғас, тауҙы урынынан күсерге килә. Шунан икенсе яғыңа әйләнеп ятаһың – әлегә тора бирһен. Ниңә тәбиғәтте тағы бер мәртәбә маҙаһыҙларға?
);)
Мөйөшкә баҫтырып ҡуй­ыл­ған ете йәшлек ҡыҙ һо­рай:
– Әсәй, һин миңә дөрөҫ яза бирмәүеңде беләһең­ме?
– Юҡ!
– Юҡҡа! Күҙ алдыңа килтер: мөйөштә баҫып торған бала ата-әсәһе тураһында насар уйлай. Был һиңә кәрәкме?
***
Бер әбей ҡала поликли­ника­һына бара. Табипҡа инә, ә тегеһе уға күтәрелеп тә ҡарамай һорай:
– ФИО?
– Э-э-э… нимә тинең?
– ФИО?
– Аңламаным.
– Фамилияң, исемең, ата­йыңдың исеме?
– Э-э-э… аңланым. ФИЛ.
– Нимә?
– Фәйзуллина Илһөйәр Латиповна!
***
Мин һине бер ваҡытта ла алдаманым. Арттырып һөй­ләнем, әйтеп бөтөрмәнем, хәйлә ҡорҙом, яуаптан ҡас­тым, ҡыландым, хыялға бирелдем. Был – дөрөҫ. Ләкин бер ҡасан да алдашманым!
***
– Йәй көнө тәбиғәттә шул тиклем рәхәт: үлән еҫе аң­ҡый, ҡоштар сутылдаша, йыл­ғалар сылтырай! Ә шаш­лыҡ һуң, шашлыҡ, ашап туйып булмай!
– Һинең прогул тураһын­дағы аңлатмаң нисектер сәйер…
***
– Мин кисә һеҙҙең ишек алдында бейегәнегеҙҙе күрҙем. Байрам инеме әл­лә?
– Юҡ... Олатайым умарта ауҙарҙы...
***
Бер ир магазин директорына килә лә шунда уҡ ҡыс­ҡыра башлай.
– Нимә был? Мин ялыу яҙасаҡмын! Һеҙ ни өсөн халыҡты алдайһығыҙ?
Ҡурҡыуға төшкән директор шым ғына һорай:
– Ни булды?
– Һеҙ һатҡан кер йыуыу порошогына ни тип яҙылған? Унда, 100 грамм артыҡ, тип яҙылған! Һатып алдым, өйгә алып ҡайттым, астым – ә унда порошок ҡына!