Ул һөйләшеп бөткәндән һуң, бер апай уҫал итеп әйтеп ҡуйҙы:
– Музыкаң бигерәк һәйбәт! Төндә ҡотоң осоп һикереп торорлоҡ.
– Уны мин үҙем яҙҙым, – тип маҡтанды егет. – Ишеттегеҙ бит, бер кемдеке менән дә бутап булмай. Теләһәң дә.
Барыһы ла уның һүҙҙәрен күңеленән үткәрҙе. Ағайҙарҙың береһе автобусты яңғыратты:
– Бына, исмаһам, композитор!