Бабайы килгәс, үҙенең эшенә маҡтанып та алған: “Күрҙеңме, бабай, был әбейең ун дүрт күбә күбәләне”, – ти икән.
Бабай ҙа һүҙгә генә ышанғандарҙан түгел икән, күбәләрҙе һанап сыҡҡан да: “Нимә юҡты һөйләйһең , әбей, бында бит ун өс кенә күбә, ун дүртенсеһе ҡайҙа?” – ти икән.
Бесәнсе әбей ҙә яуапһыҙ ҡалмаған:” Атаҡ-атаҡ, ни эшләп ун өс булһын, берәүһе күбәнең эсендә”, – тигән еллерәк күбәгә төртөп күрһәтеп...
Бесәндә беҙҙә күбәләр, кәбәндәр еллерәк булһа, иҫәбен арттырып әйтеп, береһе икенсеһенең эсендә, тиҙәр.