Бына уның иҫке “пятерка”һында дачаға китеп барабыҙ. Баҫыуҙар араһындағы юлға боролабыҙ. Юл киң, ситендә шлагбаум тора. Был шлагбаумды ни өсөн ҡуйғандарын бер кем дә хәтерләмәй. Ул һәр ваҡыт асыҡ – торба юл буйына бороп ҡуйылған. Ҡайным ни өсөндөр машинаһын юл ситенә ҡыҫты, уң яҡтағы тәҙрә быялаһы торбаға эленде…
Тәҙрә тишек, салонда быяла ватыҡтары… Ҡайным машинанан атылып төштө. Күҙҙәрен әйләндергеләп, сәйер тауыштар сығарып, “пятерка” тирәләй сабауыллап йөрөй. Башын борғолай – тирә-йүндә бер кем дә күренмәй, баҫыуҙағы үләндәр өҫтөнән ел генә “йүгерә”. Ниһайәт, асыуы баҫыла төшкәс, ул маңлайына һуға-һуға ҡысҡырҙы:
– Шайтан алғыры, бер кемде лә ғәйепләрлек түгел!
В. АЛЛАЯРОВ.