БӘХЕТ КӨТКӘНДӘ Хикәйә Икенсе бүлек

Ҡыҙ, сәсрәп, тигәндәй, урынынан һикереп торҙо: – Һеҙ нимә һөйләйһегеҙ? Беҙ һеҙҙең менән танышмаған-һөйләшмәгән, һеҙ миңә ауыр эш ҡушаһығыҙ. – Ә беҙгә танышыу нимәгә? – тип ныҡышты Мәргән. – Мин һинең һүҙҙәреңә ышанам. Хатта ҡыуанып, үҙемдең атайлығымды танырға ризамын. Шул етәме? – Етмәй. Һеҙ минән, һис юғы, документтарымды һорарға, һеҙҙең ҡыҙығыҙ булыуымды иҫбатлауҙы талап итергә тейеш инегеҙ, – тине ҡыҙ. – Нимәһен иҫбатлап тоторға, миңә ҡара ла, үҙеңә ҡара, ышанмаһаң, көҙгөгә күҙ һал. Беҙҙе күргәндәр шунда уҡ, икеләнеп тормайынса, һине – минең ҡыҙым йә һеңлекәшем, ә мине һинең атайың, йә ағайың, тип таныясаҡ. – Улай булһа, мин – риза! – тип һикереп торҙо ҡыҙыҡайы. – Һаумы, атай, һаумы, атаҡайым! Мин һине нисә йылдар эҙләнем! – тип Мәрәгәнде ҡосаҡлап алды. – Эх, видеоға төшөрөүсе булманы. Шул хәтле, күңелде йомшартырлыҡ, күҙ йәштәре сығарырлыҡ кадрҙар булды! Бәлки тағы ҡабатлап ҡарарбыҙ? – Юҡ, кәрәкмәй, – тине ҡыҙыҡай. – Сөнки ялған икәнлеге күренеп торасаҡ. Тәүгеһе тәбиғи булды. – Йә, ҡыҙым, хәҙер документтарыңды күрһәтһәң дә була. Мин ышандым, хәҙер шуны бәләкәй генә ҡағыҙ киҫәге менән раҫлап ҡуйыу талап ителә.