КӨТМӘГӘНДӘ ҺИНӘН ХАТ КИЛЕП ТӨШТӨ... Хикәйә Беренсе бүлек

-1- -2- -3-

Зөләйхә бөгөн йүнләп йоҡлай алманы. Эше ауыр, көнө буйы аяҡ өҫтө ныҡ арый, сауҙа нөктәләренең эшен үҙегеҙ беләһегеҙ, әгәр залда үҙең йөрөмәһәң, тауар һайларға ярҙам итмәһәң, эш бармағаны көн кеүек асыҡ, тырышырға, эшләргә тура килә. Ә ул бөгөн йоҡлай алманы. Әле сәғәт алты, элек етелә тора ла, бер сәғәт эсендә әҙерләнеп, һигеҙҙә эш башланыуға, баҫып тора ине. Сауҙа үҙәге эргәһендә булғас, еңел, транспортҡа аҡса китмәй. Ҡайһы ваҡыт өйөнә лә ҡайтып ашай.

Үрелеп кенә утты яҡтыртты һәм күҙенә кисә килгән хат салынды. Тағы ла, инде нисәнсе ҡат, хатты уҡырға кереште.

Зөләйхә ҡабалан-ҡарһалан ашаны ла, сәйен барғас эсермен әле, тип эшенә сығып йүгерҙе. Ҡыҙының телефонында уятҡысы бар, ашарға ҡалдырҙы, 11-се класта, мәктәпкә бараһы түгел, хәҙер өйҙә генә уҡыйҙар. Зөләйхә уйлана, икеләнә. Нимә тип яҙырға икән? Ҡара һин уны, үлемдән ҡалдым, ти бит әле. Етмәһә, ғәфү үтенә. Ҡатын элекке иренең ни өсөн хат яҙыуына төшөнә алмай аптыранды. Ҡала кимәлендә билдәле кешеләрҙең улы, улар менән аралашыуҙы күптәр мәртәбәгә һанай торғайнылар. Ә Ғәлләмовтар үҙҙәрен тота белде. Юғарылағыларҙың да иң һайландыҡтары менән генә аралашты, үҙҙәренә күрә ҡор ойошторҙо. Бына хәҙер Гәрәй хат яҙған.

Ә ваҡтында уларҙың никахы ваҡытлыса икәнлеге тәүге көндәрҙән үк күренде. Илдә кешеләрҙең бер-береһенә мөнәсәбәттәре һыналған дәүер ине. Гәрәйҙең Зөләйхә менән дуҫлашыуын Ғәлләмовтар ғаиләһендә шунда уҡ кире ҡаҡтылар. Гәрәй менән Зөләйхәгә, Гөлназдың тыуасағы билдәле булғас, бергә йәшәй башларға тура килде. Шунан һуң да Гәрәйҙең әсәһе, атаһы берәмләп тә, икешәрләп тә килеп, улдарын аҡылға ултыртырға, ғаиләне тарҡатырға тырышып ҡаранылар. Гәрәй хатта, ҡайтып киткән осраҡта ла, икенсе көнөнә яңынан ҡатыны һәм ҡыҙы янына килә торғайны.

Йәшәү, тиһәң, хәтере ҡалыр, шулай ике йылдан артыҡ аҙапландылар әле. Хатта Гәрәй бер тапҡыр Зөләйхәнең ауылына ла барҙы. Зөләйхәнең ата-әсәһе уларҙы бик ҡыуанып ҡабул итте. Кейәүҙе оҡшаттылар, Гөлназды яраттылар, кисен ҡунаҡ йыйып алдылар. Ул көндәрҙән хәҙер хәтирәләр генә ҡалды. Ауылдан ҡайтып, бер ике-ай йәшәнеләрме икән, Зөләйхәнең башы әйләнде, хәле бөттө. Табипҡа барғайны, бер-ике аҙна йөрөттөләр ҙә, “яман шеш” тигән диагноз ҡуйҙылар һәм операцияға әҙерләнергә ҡуштылар. Зөләйхә шаңғып ҡалды, ләкин бирешмәне. Гәрәй ҡайтҡас, йәшереп торманы, барыһын да һөйләп бирҙе. Гәрәйҙең йөҙөндә бер үҙгәреш тә тойолманы. Һорашманы ла, ҡыҙыҡһынманы ла. Икенсе көнөнә ҡараңғыла-яҡтыла сығып китте. Зөләйхә торғас, аш бүлмәһендәге өҫтәлдә: “Һин минең тормошомдо харап иттең. Мине башҡа көтмә”, – тигән яҙыу ғына ҡалғайны. Ялланған фатирҙы ҡалдырып, ауылға ҡайттырға тура килде Зөләйхәгә. Ярай, әсәһе ялда, Гөлназды ул алып ҡалды. Ҡурҡып көткән операцияһы ла уңышлы тамамланды. Ә күңелдә яралар бөтәшкән һымаҡ булды. Ошонан һуң Зөләйхә үҙҙәре яғындағы ҡалаға ҡайтты. Тормошо яйлап көйләнгәндәй тойолдо. Хатта бер мәл ауылға ҡайтырға ла уҡталғайны. Мәктәп ябылғас, уныһынан да баш тартты. Эшләй торғас, аҙмы-күпме аҡса йыйып, бер бүлмәле фатир һатып алды. Үҙен кәм-хур тоймай. Ҡыҙы үҫә, һәйбәт уҡый, йәшәргә урыны бар. Эшендә хөрмәт итәләр.

Әлеге хат тынғы бирмәй. Адресын ҡайҙан тапҡан, нисек иҫкә төшөргән әле? Хатҡа тотонһа, нимәләр тип яҙырға икән? Оҙаҡламаны, кисенә үк, бик йонсомай ғына, уйлағандарын ҡағыҙ битенә төшөрөп тә ҡуйҙы:

Зөләйхә хатын, икенсегә уҡып та тормай, почтаға кереп, конверт алды ла, йәшниккә һалып та ҡуйҙы.

Дауамы бар.