АЛЫШ Психологик ғибрәт Беренсе бүлек

– Ҡатыны, бик матур, ипле апай, беҙҙең факультетҡа һирәк-мирәк килеп сыға ул, бәлки күргәнең дә барҙыр әле, йылмайып ҡына һөйләшә, һәр береһе менән иҫәнләшә. – Ә балалары бармы һуң? – Әлбиттә, бар, ике ҡыҙ, шикелле. – Әгәр улары өйҙә булһа? – Яйын табасаҡ. Бәлки ауылға олатай-өләсәләренә оҙатҡандыр ҙа инде. – Өйҙә генә булһалар, ярар ине. – Борсолма, булмаясаҡ, – тине ҡыҙҙарҙың оҙон буйлыһы, – һине әгәр фатирына саҡырған икән… Әйтәйек, һинең менән өҫтәлмә шөғөлләнергә теләй. Тимәк, һиңә юғарыраҡ талаптар ҡуя. Ҡыҫҡаһы, һин “бишле” гә өмөт итә алаһың. – Кәрәге бар ине ул “бишле”ң. Миңә бәләкәй генә “өслө” булһа ла ярай. Стипендияһы ла кәрәкмәй. Шуның майланған күҙҙәрен күрһәм, күңелем шунда уҡ болғана башлай.