тиклем әҙәпле, хатта күҙлек урынына, линзалар файҙаланылғанын да белмәйҙер әле. Әгәр Юлдаш, әйҙә, һөйләшеп киләйек, тип Фәнүрҙе тартҡылай башлаһа, быныһы ҡурҡып ҡалһа, Рәлиәне ташлап ҡасһа, нимә була инде? Юҡ! Был осраҡта, нисек кенә ҡатмарлы булмаһын, ҡыҙ үҙ һүҙен әйтергә тейеш! Мәҫәлән, нимә тип? Әйтһен. Мәҫәлән, беҙ кисә үк һөйләшкәйнек, Фәнүр компьютерҙы яҡшы белә икән, минең планшет һаташа. Аҙаҡ шуны рәтләрбеҙ, тигәйнек, тип.
Өндәшеп өлгөрмәне, Юлдаш туңдырмаһының таяғын ялап ҡуйыуға, ҡайҙандыр таныштары килеп сыҡты. Биш-алты егет, күренеп тора, спортсылар, әүҙемселәр, хатта ирекмәндер әле. Ҡосаҡлашып, арҡаларын ҡағышып, күрештеләр, уныһы нимәгә кәрәк булғандыр, йоҙроҡтарын бер-береһенә терәтеп алдылар. Әйтерһең инде, йөҙ йыл осрашмағандар.
Төшөнгәнһегеҙҙер, Фәнүр менән Рәлиә онотолдо. Тимәк, дөмбәҫләшеү булмаясаҡ. Хатта ҡыҙ менән егет еңел тын алып ҡуйҙы. Юлдаш менән ирекмәндәр, нисек килеп сыҡһалар, шулай, көтмәгәндә, юҡ булдылар.
Фәнүр башындағы “компьютерына” һорау ҡуйҙы: нимә эшләргә? Яуап тиҙ килде: теге аграрник урынды хәтерләне, бында тағы киләсәк. Шуның өсөн эҙ яҙлыҡтырыу фарыз: “Әйҙә, беҙ ҙә барып, бейеп киләйек”, – тине егет.
Еңел генә күтәрелеп, йәштәр ҡорған түңәрәктәрҙең береһенә барып һеңделәр. Бында ла тынғы юҡ икән. Әйтерһең, уларҙың килгәнен генә көтөп торғандар. Бер яҡтан – Артур, икенсе яҡтан Юлай ҡамап та алдылар. Фәнүр бер ҡулы менән Рәлиәне еңелсә ҡосаҡлап, үҙенең статусының, был ике осраҡлы килеп юлыҡҡандыҡыларға ҡарағанда, юғарыраҡ икәнлеген күрһәтһә, икенсеһе менән күреште. Шуныһы яҡшы, былар аграрник түгел, шунда уҡ күҫәккә йәки таяҡҡа тотонмаясаҡ. Сөнки береһе осоп йөрөргә өмөт итһә, икенсеһе ер ҡатламдарында соҡонасаҡ. Авиатор менән нефтсе инде. Әҙәпле генә, матур ғына һөйләшеп торҙолар. Ләкин дәғүәләре Рәлиәгә ҡарата һаҡлана, хатта ҙурыраҡҡа өмөт итә, һымаҡ. Икеһе лә, һорап алып, ҡыҙҙың телефонын яҙып алдылар. Һауа торошона ҡыуандылар, йәштәрҙең күплегенә һоҡландылар, хатта бейешеп тә алдылар.
Бая ғына мыжғып торған майҙан, аҡрынлап, һарҡа башланы. Әүҙемерәк таралһындар өсөн тупаҫ итеп: “Ятаҡты бикләйҙәр!” – тигән оран ғына ишетелмәй ине. Ул арала булмай, бүлмәләштәрен эйәртеп, Эвелина килеп сыҡты. Әйтерһең, ун йыл күрешмәгәндәр. Рәлиәне ҡосаҡлап алды, үрелеп, Фәнүрҙе үпте, унан икеһен дә ҡосаҡланы:
– Йә, әйтегеҙ, беҙ хәҙер ҡайҙа барабыҙ? – тигән әллә үтенес, әллә бойороҡ ташланы.
Шул ваҡыт Фәнүр, үҙе лә һиҙмәй ҡалды, бер аҙым, юҡ, ярты аҙым алға сыҡты һәм:
– Миңә барабыҙ! – тигән саҡырыу ырғытты.
Дөрөҫөн әйтергә кәрәк, быныһы сараһыҙҙан булды.Ҡараңғы күптән төшһә лә, халыҡ буйтым таралһа ла, күҙлеге менән шәп күрә, теге баштан биш-алты ирекмән килә, ә иң алдан, еңдәрен һыҙғанып, шул инде – Юлдаш атлай.
Ҡыҙҙар ҡапыл күбәйеп китте, әллә ҡайҙан өс-дүрт егет килеп һеңде һәм Фәнүрҙең: “Миңә барабыҙ!” – тигән саҡырыуын ишеткәне лә, ишетмәгәне лә ихлас ҡабул итте. Хатта аҙаҡтан килеп ҡушылған бер нисәүһе, эйәреп барған саҡта ла, ҡайҙа барғандарын белмәй ине әле. Иң алдан, Рәлиәне етәкләп, Фәнүр атлай, егет ваҡыт-ваҡыт боролоп, артҡа ҡарай, Юлдаштың һәм уға эйәргән биш-алты егеттең бер юғалыуын, бер ҡалҡып сығыуын күреп ҡала һәм ҡабалана ине.
Фәнүр үҙенең мөмкинлектәрен барлай. Һыуытҡыста ике бәйләм бешкән туң ҡаҙы, колбаса, сервелат, өйөлөп ятмаһа ла, бар. Ҡаҙыны шунда уҡ микротулҡынлы мейескә ырғытһаҡ, ике-өс минуттан эреп сығасаҡ. Икмәк бар, ләкин күп түгел. Һыу кран тулы, сәй бар, бал, ҡайнатма... Фәнүр тағы боролоп, аграрниктың үҙенең юлдаштары менән юҡҡа сығыуын шәйләне һәм уға эйәргәндәрҙең иҫәбен барланы. Биш-алты ҡыҙ-ҡырҡын күренә һәм дүртме, бишме үҙ ғүмерендә күрмәгән егет эйәргән. Бәлки улар ошо ҡыҙҙарҙың егеттәрелер, йә осраҡлы ғына үтеп бараларҙыр. Тәк, эсеү мәсьәләһе нисек? Гардеробта атаһының былтырғы юбилейҙан ҡалған араҡыһы менән шарап шешәләре күптән инде үҙҙәрен тотоп ҡараусыларҙы һәм ҡойоусыларҙы көтә. Күмәкләшеп килеп, 249-сы автобусҡа тулдылар. “Үҙәк баҙар” туҡталышында төштөләр, уңдағы йорттар араһына үттеләр, йорттоң шлагбаум менән бикләнгәнлеген күрҙеләр һәм Мөхлисә ҡарсыҡҡа килеп, баш эйҙеләр:
– Үткәрмәйем! – тип һөрән һалды ҡарсыҡ, Фәнүрҙең
ҡунаҡтарын күреү менән. Егет эргәһенә үтте, һиҙҙермәй генә йөҙ тәңкә һондо:
– Өләсәй, бер сәғәткә генә, – тип инәлде ул.
– Бер сәғәткә түгел, бер минутҡа ла үткәрмәйем, – тип ныҡ тора тегеһе.
– Ярты сәғәткә генә, – тине егет.
Мөхлисә ҡарсыҡ һаман Фәнүрҙе ҡайғырта әле:
– Атайың менән әсәйең ҡайтып керһә, мине эштән ҡыуҙыртаһың бит! Эшһеҙ ҡалһам, кем миңә аҡса түләй?
– Өләсәй, улар һине хатта ярата бит! Һине хөрмәт итәләр! – тип яңы дәлилдәр килтерә егет.
– Йә, ярай, – тип күҙ алдында ирей Мөхлисә өләсәй. – Гармунда уйнамаҫҡа, ҡысҡырып йырламаҫҡа, таңға тиклем юҡ булырға!
Гармунда уйнаманылар, ҡысҡырып йырламанылар, хатта таң атҡас та, юҡ була алманылар.
Дауамы бар