Рәлиф КИНЙӘБАЕВ АУЫЛСА ҺАНТЫЙ БАРБАРА (16+) Хикәйә. Ун беренсе бүлек.

Әллә кредит алырғамы икән, тип баш вата Рәмзиә. Хәҙер уныһы ла проценттары менән бөлдөрөрлөк бит инде.
Иртәнге сәй ваҡытында Айзат көн үҙәгендә торған мәсьәләне киҫкенерәк ҡуйҙы:
– Ҡасан һоратырға барабыҙ? – тине ул атаһы менән әсәһенә битараф ҡына ҡарап.
Ҡуй инде, ошо йәштәрҙе, туй бит был, туй, кеше араһында мах бирергә ярамай! Күлдәге генә – йөҙ мең, лимузины – йөҙ мең. Рәмзиәнең хатта ҡан баҫымы күтәрелде һәм ҡып-ҡыҙыл булды. Ә Рифмир нимә ти инде?
– Бер автобусҡа заказ бирәбеҙ, “Газель” булһа ла ярай, күмәкләшеп килеп төшәбеҙ, – тип һөйләй башлағайны, улы сәсрәп, ләпелдәй башланы:
– Ана, олатайҙарҙың мал аҙбарының артында бына тигән арба ултыра. Тәгәрмәстәрен дегетләп, кендегенә май һөртөп алабыҙ ҙа, тейәләбеҙ ҙә китәбеҙ. Атай, һин, “Газель” яллап, мине мәсхәрә итергә уйлайһыңмы әллә?
Атаһы, донъя күргән кеше, яуабын да тиҙ генә таба һалды бит әле:
– Бына, үҙең иҫәпләп ҡара, улым. Беҙҙең яҡтан егермеләп кеше бара. Иң кәмендә, 5-6 еңел автомобиль, тигән һүҙ.
Ошо урында Айзат атаһын бүлдерҙе:
– Атай, алдан уҡ әйтеп ҡуям. Әгәр анау “алтылы”ғыҙ менән барырға йыйынһағыҙ, туй булмаясаҡ!
Рифмир һүҙен дауам ите:
– Атайыңды бүлдерәһең, улым. Бына, үҙең ҡара: егермеләп кеше, 5-6 машина, тимәк, 5-6 водитель, тигән һүҙ.Үҙең ҡара, башҡалар ашап-эскәндә, ҡунаҡ булғанда, водителдәр башҡаларҙың ашап-эскәнен ҡарап ултырырға мәжбүр буласаҡ. Ә туйҙа бөтәһе лә ҡунаҡ булырға тейеш. Ә бер йөҙ грамм да эсмәй ҡайтҡас, ниндәй туй ул?
– Дөрөҫ, – тип хупланы Рәмзиә. – Автобус менән барабыҙ, үҙебеҙҙең транспортты ҡалдырабыҙ.
Айзаттың телефоны шылтыраны. Уға Нәғимә шылтырата икән. Ҡыҫҡа ғына һөйләшеүҙән һуң, егеттең кәйефе шыпа төштө.
– Бер-бер хәл бармы әллә? – тине әсәһе, – төҫөң боҙолдо?
– Юҡ, юҡ, бөтәһе лә һәйбәт. Ул хәтле борсолорлоҡ түгел.
Шул ваҡыт тыштан ишек ҡаҡтылар. Рәмзиә сыҡһа, Ғирфан Ғүмәр улы тора.
– Һеҙҙең менән һөйләшеп алырға мөмкинме? – тине ир, урынында тапанып. – Миндә һеҙҙе ҡыҙыҡһындырырлыҡ мәғлүмәт бар.
Рәмзиә, ишетмәйҙәрме, тигән ҡиәфәт менән өй яғына ҡарап алды. Быға тарыма, тарыһаң, арыма икән. Ҡайҙан бәйләнде?
– Нимә әйтергә теләйһең? – тине Рәмзиә, ишекте ҡыҫып ҡына асып.
– Иң тәүҙә мосафирҙы өйөңә саҡырып, ҡаймаҡлап сәй эсерһәң, тамағы туйып ҡалыр ине. Беҙҙе ҡасандыр уртаҡ маҡсаттар берләштерә ине. Минең уйлауымса, беҙҙең хеҙмәттәшлекте дауам иттерер сәбәптәр бар. Мин, мәҫәлән, Наҡыяға өйләнеүҙән баш тартырға йыйынғаным юҡ. Ә инде Айзат улығыҙҙың Нәғимәгә өйләнергә йыйыныуы, һуңғы мәғлүмәттәргә ҡарағанда, уңышһыҙлыҡҡа дусар булыуы бик мөмкин, – тине лә, ҡапҡаны шапылдатып ябып, китә башланы.
Рәмзиәгә: “Туҡта әле, туҡта, Ғирфан ағай! Бер ауыҙыңды асҡас, һөйләп кит”, – тип йүгереп сығыуҙан башҡа сара ҡалманы.
– Шулай ул донъя, ата ҡаҙға ла сәләм бирҙертә! Ә тегендә һеҙҙең ҡоҙа-ҡоҙағыйлыҡҡа ҙур ҡурҡыныс янай. Наҡыялары Бөкөләрҙең бар пландарын юҡҡа сығарҙы. Туйҙан бигерәк, бәпес туйы үткәреп, исем эҙләп мәшәҡәтләнмәһәгеҙ ҙә була, – тип үҙе белгәндәрҙе, ишеткәндәрҙе, хатта ҡайһы бер ваҡиғаларҙы, киреһенсә, ҡуйыртып, Рәмзиәгә һөйләп бирҙе.
Туйҙы кисектереп тороу мәсьәләһе мөһим булғанлыҡтан, Рәмзиә, ниһайәт, һылтауын тапты, шикелле. Уға баштан уҡ Наҡыя менән бәйләнешкә инергә булған. Әле Нәғимәнең хәлен иҫәпкә алып, Наҡыяға ҡарата мөнәсәбәттең үҙгәреүе ыңғай һөҙөмтәгә өлгәшергә мөмкинлек бирер һымаҡ. Уф, ошо туйҙан нисек ҡотолорға икән? Бына бер яйы сығырға тора түгелме һуң? Рәмзиә Ғирфан Ғүмәр улынан Наҡыяның телефонын һораны.
– Рәмзиә, һинең өсөн бөтәһен дә эшләйем. Миңә бер ярты сәғәт ваҡыт бир. Һөтөңдө айыртып, самауырыңды яңыртып, йылы ғына ҡаймағыңды өҫтәлгә ултырта тор. Хәҙер Наҡыяның телефоны һинең кеҫәңдә булыр, йә беҙ сәй эскән арала, ул һеҙгә шылтыратыр.
Тап шулай булды ла. Ғирфан Ғүмәр улы ҙур ағас