Рәлиф КИНЙӘБАЕВ БЕҘҘЕҢ АРАНАН СЫҠҠАН Хикәйә Икенсе бүлек, аҙағы

Ә Рәйлә инде ауыл талаптарын белә, урыны менән, үҙенән дә бер-ике иле өҫтәп, яңы миҫалдар уйлап табып, Гәүһәргә шаштырып һөйләп биргәс, тегеһе, бахыр, ни эшләһен инде, урынында һикереп-һикереп ҡуйҙы, дәртләнеп, эшкә тотондо һәм туйға әҙерләнә башланы.
Ә Булатты бөтөнләй мәшәҡәттәр һәм хис-тойғолар ауыҙлыҡлап йөрөтә ине. Өйләнеү мәсьәләһен ул үҙе өсөн ҡотолғоһоҙ түгелдер, тип иҫәпләһә лә, күңеле гүзәл зат тарафтарына тартылмай түгел, тартыла. Тик нисегерәк йәшәп алып китерҙәр? Булат үҙенең баһаһын да, күҙгә күренеп бармаған, ләкин күптәрҙе ҡыҙыҡһындырған кәмселектәрен дә белә. Шуға өндәшмәй. Беренсе тапҡыр түгел. Бер нисә тапҡыр әсе һабаҡ алғаны булды. Ҡабаланырға ярамай, үҙеңде тота белергә кәрәк. Үҙенең һүҙҙәре түгел, әсәһенең һүҙҙәре был. Аһ, әсәһенең, уф, улыҡайым, тип кенә торған саҡтары! Хәҙер иҫенә төшөрә лә, иң ғәзиз кешеһенең ҡәҙерен белмәгән икән шул.
Ғайсаһы эргәһендә, Булаттың эс-бауырына инерҙәй булып, ауылдан һөҙөп алған тәьҫораттары тураһында төпсөй. Артыҡ нимә әйтһен инде? Барҙылар, күрҙеләр. Эйе, бергә йоҡлай алманылар. Уныһына ғына түҙер. Ауырыраҡтарын кисергәне бар.
Аҙна, нисек башланһа, шулай үтте лә китте. Арыуҙан-арыу кейенеп, ҡайтып төштөләр былар. Үҙеңде күрһәтергә, башҡалар алдында мах бирмәҫкә кәрәк бит. Гәүһәр үҙе бик уңайһыҙланһа ла, көн һайын башлы-күҙле булмайбыҙ, мәңгелеккә булһын, тигән һылтау менән, шартына килтерергә тырышты. Әлегә телевизор һәм компьютер тураһында онотоп торорға тура киләсәк, өҫтәл мулдан ҡоролғайны.
Ғайсаға бер аҙ уңайһыҙыраҡ, сөнки ул Рәйләнең ҡушҡан йомошон үтәй алманы. Күпме генә һораштырмаһын, белешмәһен, Булатттың элекке ғаилә хәле лә, эскегә мөнәсәбәте лә, бик юғары кимәлдәге сер һымаҡ, билдәһеҙ килеш ҡалды. Ҡыҙыҡ хәл, тип уйланы Ғайса, ана баш инженер Заһитов, ай һайын, берәр аҙна эсеп ятһа ла, бөтәһе лә белә, ләкин ғәйепләмәй. Сөнки ул ғәйепле төҫ менән, шыпа һурығып, килеп сыға ла, эшкә ташлана һәм бөтәһен дә үҙенең талапсанлығы менән йонсотоп бөтә. Эх, тиҙәр уға ҡарап, уның ҡулы аҫтында эшләүселәр, бер-ике көн эсмәһә, әллә кем була ла китә. Тамаҡ төбө менән һөйләшеп, аҙ ғына эскәндәрҙе ғәйепләй башлай. Ә бына үҙе һымаҡ кирбес һалыусы Булаттың эскегә булған ҡарашын белә алмай йонсой инде.
Йома көн иртән Рәйлә тағы һораны:
– Туй бит, күпме алырға һәм өҫтәлгә ҡасан ҡуйырға? Бында балдыҙың ике йәшник аҡ, бер йәшник ҡыҙыл алып ҡуйған, – тип тынысландырҙы ирен.
– Еткән, артыҡ булған. Мин – эсмәйем, Булат – эсмәй, – тип һуңғы һүҙен әйтте ул.
– Ғайса, Ғайса, һин уны ҡарап ҡына йөрөт инде, – тине Рәйләһе, өҙгәләнеп, – Гәүһәр хатта борсола, кеше араһында уңайһыҙ хәлгә ҡалмайыҡ, – ти.
Ғайса, кәрәк була ҡалһалар, тип эштән ике иптәшен дә саҡырҙы. Йәнәһе, кейәү егеттәре булалар инде. Ринат менән Сабит исемле алыҫтан килгән егеттәр, бушҡа ашап-эсеү хаҡында һүҙ сыҡҡас, ҡыуанып ризалаштылар. Береһенең машинаһы бар икән, үҙе алып барырға ҡаршы түгеллеген белдерҙе.
Ауылға килеп төштөләр былар. Тәүҙә күңелле генә итеп ҡарап сыҡтылар. Гәүһәрҙең өйөн атаһы тырыштырғайны, ҙур, иркен, бейек. Туйҙың төп саралары шунда үтте. Рубин мулла никахын да матур ғына уҡып, шартына килтерҙе. Никах ашы бөтәһенә лә оҡшаны. Ниңә йәлләп, үҙеңдән тарһынып торорға? Өйләнешеү – ҙур ғәмәл.
Ғайса Рәйләгә ҡарай, Рәйлә Гәүһәргә күҙ һала. Ә Гәүһәр нимә эшләй инде? Булатына һыйына биреп, бәхеттән иреп ултыра инде.
Мулла ла, мөмкинлектән файҙаланып, үҙе йәш сағында ике-өс өйләнгән кеше, ғаилә ҡиммәттәре, тоғролоҡ, балалар үҫтереү хаҡында байтаҡ ҡына нотоҡ тотоп алды. Хатта эскелеккә ҡаршы көрәш, айыҡ тормош хаҡында әйтергә лә онотманы.
– Гәүһәрҙе әйтәм, егәрле инде, – тине мулла, өҫтәлгә ишара яһап, – Ҡайһылай матур табын ҡорған! Тормошоғоҙ