+12 °С
Ямғыр
Бөтә яңылыҡтар
Шиғырҙар
9 Сентябрь 2019, 13:39

Риф Дәминев шиғыры. Бер рәхәттең – бер михнәте.

Риф ДӘМИНЕВ Бер рәхәттең – бер михнәте. Дөпөлдәтеп ишегеңде Киске ун берҙән алып Ниңә асмайһың, ҡәҙерлем, Бөттө ҡулдарым талып?..


Риф ДӘМИНЕВ


Бер рәхәттең – бер михнәте.

Дөпөлдәтеп ишегеңде
Киске ун берҙән алып
Ниңә асмайһың, ҡәҙерлем,
Бөттө ҡулдарым талып?

Мин бит эштән ҡайтып киләм,
Бер сарала ҡатнашып.
Корпоратив кисәһенән, тим,
Һис тормайым алдашып.

Хужа бөгөн тыуған икән,
Бөгөн үк беҙҙе йыйҙы,
Нисек кире ҡағаһың, ти,
Ҡалдырып бындай һыйҙы?

Нәмә генә ашаманыҡ,
Нәмә генә эсмәнек.
– Мин эсмәйем, – тип ҡараным, –
Хужа һаман көсләне.

Ярамай бит, хөрмәт итмәй
Хужа тигән хужаны.
Уға беҙ гел йүгерәбеҙ,
Хәл итергә нужаны.

Ас тиҙерәк, түҙем бөттө,
Һиңә инәлә торғас.
Нисек айырым йоҡлайһың,
Тормошто бергә ҡорғас.

Әгәр мин йөрөмтәл булһам,
Ҡалыр инем берәүҙә.
Унда ҡатындар күп ине,
Ҡайтып киттем иң тәүҙә.

Береһенә ҡараманым,
Тик һине уйҙа тоттом.
Бер-бер артлы тост әйткәстәр,
Мин дә әҙерәк йоттом.
Үҙем дә тост әйтеп алдым,
Маҡтандым да маҡтаным.
Минән дә шәп маҡтағанды
Арабыҙҙан тапманым.

– Ир кешеме, ҡатынмы ул
Һин маҡтаған етәксең? –
Тигән һорау ишетелде,
Уянғандыр, күрәһең.

Алдым да, дөрөҫөн әйттем:
Әлбиттә, ҡатын, тинем.
Бәлки, әйтмәҫкә булғандыр?
Шашты бит бисәм минең.

Йүнле кешенең хужаһы –
Ир була, ҡатын түгел.
Әйҙә, шул подъезда йоҡла.
Шунда ятып туңып үл.

Алдаша ла белмәйһең шул,
Ир, – тип әйтеп була бит.
Ныҡ маҡтарлыҡ хужаң булғас,
Шунда һыпырт, бынан кит!

Китеүен китермен дә мин,
Нисек яңғыҙ йоҡларһың?
Фатирыбыҙ тыныс түгел,
Ҡурҡышыңдан иларһың.

– Иламайым! Әйҙә, бар кит!
Бик тыныс беҙҙең фатир.
Һинһеҙ ҙә һәйбәт йәшәрмен,
Табылыр әле бер ир.

Бына һиңә! Был ниндәй хәл?
Cабыр кеше ине бит.
Боҙолған пластинка кеүек,
Тик ҡабатлай: кит тә кит.
Үҙен гел «һыйпап» йөрөгәс,
Күрмәгәнде күрһәтә.
Күҙ ҡарашын ғына түгел,
Тауышын да үҙгәртә.

Нисек инде аралашмай,
Ҡасып йөрө дуҫтарҙан?
Ҡатын ишекте асмай, тип,
Ҡурҡып йөрө юҡ-барҙан.

– Ярай, – тинем, – китәм инде
Һин ебәргән тарафҡа.
Бәлки, тағы эләгермен
Боҫо сыҡҡан бер ашҡа.

Мәрхәмәтлеләр бөтмәгән,
Береһе алыр әле.
Мин ташландыҡ ир түгелмен,
Янына һалыр әле.

Төплө һүҙ әйткәнмен икән,
Ҡапыл ишек асылды:
– Ҡайҙа китәһең? Йөрөмә,
Әйләндереп башыңды!

Ипләп кенә керҙем дә мин,
Койкаға менеп яттым.
Һүҙ көрәштереп торманым,
Файҙалы фекер таптым.

Шәп икән ул, ваҡытында
Кәрәк һүҙҙәрҙе табыу.
Инде бик һуңлап ҡайтһам да,
Бөтөр ишекте ябыу.

Читайте нас: