А.С. ПУШКИН. МИН ҮҘЕМӘ ТИҢҺЕҘ ҺӘЙКӘЛ ҺАЛДЫМ... (10 февраль — А.С. Пушкинды хәтерләү көнө)

А.С. ПУШКИН
МИН ҮҘЕМӘ ТИҢҺЕҘ ҺӘЙКӘЛ ҺАЛДЫМ...

Мин үҙемә тиңһеҙ һәйкәл һалдым,
Бындай йәдкәр ерҙә юҡ әле.
Мәғрурлығы менән ул дан тотҡан
Барлыҡ һәйкәлдәрҙән юғары.

Юҡ, мин үлмәм, был исемем ҡалыр
Сихри йырым һалған тамғала.
Йәшәр минең даным, был донъяла
Тик бер генә шағир ҡалһа ла.

Мине иҫкә алыр барлыҡ Рәсәй,
Яңғырармын төрлө телдәрҙә.
Минең менән ғорурланыр славян,
Тунгустар ҙа, ҡалмыҡ, финдар ҙа.

Игелекле йырым һәр халыҡтың
Күңелендә булыр ҡанатлы.
Сөнки данланы ул азатлыҡты,
Кәмһетелгән йәнде яҡланы.

Дан тажына, шағир, һис ҡыҙыҡма,
Илаһи Моң илтә юлыңдан.
Маҡтау, ғәйбәттәрҙе гел урап үт,
Һәм йыраҡ бул иҫәр дуҫыңдан.

(Әнисә Таһирова тәржемәһе)