БАШҠОРТОСТАНДЫҢ ХАЛЫҠ ШАҒИРЫ – РАУИЛ ШАММАС!
Танылған шағир, прозаик, йәмәғәт эшмәкәре Рауил Шаммасҡа “Башҡортостан Республикаһының халыҡ шағиры” тигән маҡтаулы исем бирелде. Авторыбыҙ, журналыбыҙҙың 2020 йылғы лауреаты Рауил Сәхиулла улын редакциябыҙ исеменән ошо маҡтаулы, дәрәжәле исемгә лайыҡ булыуы менән ҡотлайбыҙ! Әҙипкә һаулыҡ, оҙон ғүмер теләйбеҙ! Журналыбыҙ уҡыусыларын яңынан-яңы әҫәрҙәрегеҙ менән ҡыуандырығыҙ!
Танылған шағир, прозаик һәм журналист Рауил Шаммас 1930 йылдың 9 ноябрендә Стәрлебаш
районы Хәлекәй ауылында тыуған. Стәрлетамаҡ педагогия институтын тамамлағас, байтаҡ
йылдар балаларға белем бирә. Шул осорҙа матбуғат биттәрендә шиғырҙары, мәҡәләләре
Рауил Шаммастың күңеле ижадҡа, журналистикаға ынтыла. Шуға күрә артабанғы яҙмышын
матбуғат менән тығыҙ бәйләй. Тыуған районында “Коммунизм байрағы”, “Кызыл таң” гәзиттәрендә,
“Һәнәк” журналында, Башҡортостан китап нәшриәтендә эшләй.
Шағирҙың “Таң йылмайыуы” исемле китабы 1967 йылда баҫылып сыға. Артабан “Донъя йөгө”,
“Ҡар һыуҙары китә”, “Йән йәшәртер йәмдәрем”, “Яраларҙы һөйөү дауалар”, “Ғүмер усағымдың
ҡуҙҙары”. “Кеше тиҙәр һинең затыңды”, “Ҡәҙерен беләһеңме?..” һ. б. китаптары донъя күрҙе.
“Күперһеҙ йылға”, “Муйыллы туғай” повестар йыйынтыҡтары авторы. Рус, ҡаҙаҡ, ҡарағалпаҡ,
мари, сыуаш, украин шағирҙарының әҫәрҙәрен башҡортсаға тәржемә итә.
Башҡортостандың атҡаҙанған мәҙәниәт хеҙмәткәре, Ф. Кәрим исемендәге премия лауреаты.
Гөлнәркәзгә – сибәр ҡыҙға –
Ғәбделхәйҙең буй_һын һәйбәт,
Һиҙмәне лә, айҙар, йылдар
Ҙур түрәләр, Ҡыям, тиҙәр,
Әйтерһең дә, ҡуян, тиҙәр.
Боҫоп ҡына тыңлай, тиҙәр,
Ҡаршы әйтергә ҡыймай, тиҙәр.
Үҙ тиңдәре, төлкө, тиҙәр,
Ҡойроҡ болғай белә, тиҙәр,
Ауыҙын_моронон ҡыйшайтҡылап
Кет_кет килеп көлә, тиҙәр.
Яйын, малай, таба, тиҙәр.
Уны һәр саҡ, бүре, тиҙәр,
Хәҙер тетеп ташлар, тиҙәр,
Тереләй тотоп ашар, тиҙәр.
Гел йәнлектәр исеме менән
Ҡыҙыҡ_ҡыҙыҡ һүҙ һөйләшеп,
Тәмле_татлы серҙәр сисеп,
Йүгерә_йүгерә, сәсәй_сәсәй
Дер ҡалтырап тора бары ла:
– Ҡайттыңмы ни, йән киҫәгем?
– Ҡана, пальтоңды сисәйем.
– Асыҡҡандыр, талсыҡҡандыр,
Моронон күккә сөйөп тора,
– Йә, бәпесем, сумкаңда һуң
Беҙгә ниндәй бүләгең бар?
Көтә торғас, әйтте малай:
– Бейе, бабай, бейе, бабай.
Мәсьәләң бик дөрөҫ сыҡҡан,
Ҡыҙарҙым мин һинең өсөн...
– Аһ, бәпесем, ваһ, бәпесем!..
Был «аһ_ваһ»тар һеҙҙең өсөн.