Право ла һатып алдым,
Машина кәрәк миңә.
Ниңә мине тыңламайһың,
Күпме әйтергә һиңә?
Ҡатыны даулағас Ғәләй
Машина ала һалды.
Ә Ләләһе шатлығынан
Ҡосаҡлап үбеп алды.
Көн дә хәҙер Ләлә елә
Һәр теләгән яғына.
Тик йыш ҡына һуғыла ул –
Уныҡы һәр бағана.
Бағананы әрләй Ләлә,
Ҡайтҡан мөгөҙ сығарып.
– Машина ла ғәйепле, – ти,
Киттем хатта ағарып.
– Бүтән машина ал, – ти ул. –
Бынан сыҡмай бер файҙа.
Бының кеүек һөмһөҙ тимер
Юҡтыр бүтән бер ҡайҙа!
Ләкин тағы яңыһының
Төшөп ҡалған ишеге.
Ә кузовта ауаз һалды
Әллә нисә тишеге.
Ләлә тағы пыр туҙына:
– Сит илдекен ҡара! – ти.
Миңә хәҙер йә «Судзуки»,
Йә «Шевроле» бара, – ти.
Ғәләй китте яңыһына,
Ҡалманы шашынаһы.
Ҡатынына алып ҡайтты…
Кер йыуыу машинаһы.
Кәбир АҠБАШ.
Фото: wannapik.com