Бүреләр үә Һарыҡтар

Шул маҡсаттан сығып, урман халҡы,
Йәше-ҡарты
Оло кәңәшмәгә йыйылды.
Көн тәртибенә тик бер мәсьәлә ҡуйылды:
“Әлеге шарттарҙа
Һарыҡтарҙы нисек һаҡларға?”
Дөрөҫ, кәңәшләшеүселәр –
Һарыҡтарҙы хөрмәт итеүселәр
Бар ҙа таныш ине яҡындан –
Улар ине бүре затынан.
Бәй, булһа ни, бөтә бүреләр ҙә, аһа,
Яуыз түгел даһа.
Әйтәйек, бәғзеләре,
Көтөү тирәһендә йөрөйҙәр ҙә
Әйләнеп,
Малдарға тормайҙар бәйләнеп –
Һыпырталар ситкә... туҡ саҡтары булһа.
Унан, тағы бар бер сетерекле нәмә:
Саҡырмаһаң кәңәшмәгә,
Законды урап уҙыу була –
Бүре хоҡуҡтарын боҙоу була,
Тиеп уйланылар
Юғарылағылар.
Шулай итеп, урман төпкөлөндә
Кәңәшмәне ебәрҙеләр асып.
Төпһәгә баҫып,
Һәр кем үҙ фекерен еткерҙе.
Булды бәхәстәр, кемдер
дәлилдәр килтерҙе,
Кемдер екерҙе,
Хатта ҡайһылары –
Үтә ярһыуҙары
Бер-береһенең өҫтөнә һикерҙе...
Ниһайәт, закон ҡабул ителде:
“Бүре көтөү тирәһендә уралһа,
Әгәр ҡыйырһытһа һарыҡты,
Һарыҡ уны, тормай көйләп-сөйләп,
Ҡойроғонан һөйрәп,
Судҡа алып килергә хаҡлы,
Теге ҡарышһа ла ни саҡлы”.
Эйе, был закон – бүреләргә бик таман.
Әммә шуныһы яман:
Һарыҡ түгел, Бүре һарыҡтарҙы
Урманға ташый һаман,
Уларҙы ашай һаман.

Зариф ҒАРИФЙӘНОВ.

Фото: thehansindia.com