Ҙур ҡаяға тәхетенә мендерҙеләр.
«Һин бөйөк», – тип зиһененә һeңдерҙеләр.
Хәҙер ҡарға – ғали йәнәп, түгел ябай,
Һөйләшкәндә телеңде тый, бул һин абай.
Тик Ҡарғабыҙ ни өсөндөр ҡалды баҙап,
Тырнаҡтары булды уға ҡаты ғазап:
Осам тиһә, аҫҡа һөйрәй шәп ҡоралы –
Тәхетенән тар ләхеткә ул ҡоланы…
Кәрәкмәйҙер был кәмиттән яһау хикмәт.
Батшаларға бөтәбеҙҙән тоҙ һәм икмәк.
Көллөгөҙгә биргем килә тик бер һорау:
«Ҡарға булһаң ник үҙеңдән Бөркөт ҡороу?!»