Әммә бында һис кем асылып китмәй,
Сама белеп кенә һөйләшә.
Бала саҡтан уйнап үҫкәндәр ҙә
Бер-беренә рәсми өндәшә.
Әйтерһең дә, кемдер скрипканың
Ныҡ тарттырып ҡуйған ҡылдарын.
Көйләй алмай уны моңһоҙ күңел,
Йыр һөймәгән кеше ҡулдары.
Ялғанманы һүҙҙәр, уйҙар, йырҙар –
Мин ят ҡунаҡ инем уларға.
Сығып киттем ихласлыҡты эҙләп,
Саф һауаға, шаулы урамға.
Фото: zastavki.com