Хәтерһеҙлек

Урамдан уҙып барыусы йәш кеше эргәһендә туҡталып:
– Бабай, тиҙҙән 8 Март байрамы, ә һеҙ ниңә күҙ йәше түгеп, һыҡранып ултыраһығыҙ бында?.. – тип һорап ҡуя аптыраңҡырап. – Әллә берәй күңелһеҙ хәл килеп сыҡтымы?
Бабай йәнә эре-эре күҙ йәштәрен түгә:
– Мин ҡарт башым менән оҙаҡ йылдар бергә йәшәгән әбейемде ҡыуып сығарып, йәш ҡыҙға өйләнгәйнем…
– Ә-ә-ә, хәлдәр шулайыраҡмы ни, бик тә яҡшы аңлашыла…
– Юҡ, һин уны-быны уйлай күрмә, бик матур йәшәйбеҙ. Ул мине хөрмәт итә, өрмәгән ергә ултыртмай, ашарға бешерә, өйҙө лә «һә» тигәнсе йыйыштырып ҡуя, ҡыҫҡаһы, бөтәһе лә ал да гөл беҙҙең.
– Шулай булғас, ниңә иларға?
– Урамға саф һауа һуларға сыҡҡайным, үҙемдең ҡайҙа йәшәгәнемде оноттом да ҡуйҙым, – тип тағы ла күҙ йәштәрен тамыҙырға тотонған бабай.

Л. ШАЯНОВА.