Былай ғына

– Ғәмәлдәге ҡануниәт нотариатта раҫ­лан­ған күсермәне тыямы ни?
– Һеҙ ниңә үҙегеҙҙе әллә кем урынына ҡуяһығыҙ? Аңлашылмаған ниндәйҙер һүҙҙәр әйттегеҙ, мин былай ғына һо­рағайным.
Ҡуҙғалып киткәс, бик оҙаҡ көлөштөк.

Ултыртмаҫ инем

Аҙна уртаһы. Офиста түрәнең шоферы компта ҡыуышлы уйнап ултыра. Түрә кабинетынан сығып тегенең уйнағанын ҡарап тора:
– Машинаны былай йөрөтһәң, мин һиңә ултырмаҫ инем...
– Бындай “Порше” булһа, мин дә һине ултыртмаҫ инем...

Онотолоп киткәнмен

Машинаға бензин ҡойғас, тамаҡ ялғап алмаҡсы булдым. Сиратта ике кеше: гаишник һәм йәш кенә егет. Гаишник кофе, ҡалған аҡсаһын алды. Шунан боролоп артында торған егеттең ҡулындағы биш йөҙлөктө эләктерҙе лә өҫтәлгә йүнәлде. Бер нәмә лә аңламаған егет күҙҙәрен таҫрайтты.
– Ни өсөн? Мин бер ниндәй ҙә ҡағиҙә боҙманым! – тине ул, асыуланып.
Юғалып ҡалған гаишник:
– Ғәфү ит, онотолоп киткәнмен, – тине лә аҡсаны кире ҡайтарҙы.

Эшләй белмәйҙәр

Ике әхирәт һөйләшә.

– Машина кәрәк ине, ҡайһыһын алырға ла белмәйем: үҙебеҙҙекенме әллә сит илдекенме?
– Үҙебеҙҙекенә яҡын да барма!
– Ниңә?
– Мин ярты йыл элек “туҡһан ту­ғыҙынсы”­ны алғайным, бер аҙна ла йө­рөмәнем, нин­дәйҙер “Ауди”ҙы эләк­терҙем. Ай буйы ремонтланым, теге машина өсөн дә түләргә тура килде. Өс аҙнанан ба­ғанаға бәрелдем, машина селпәрәмә килде, ярай әле үҙем иҫән ҡалдым. Ә хәҙер миндә “Опель”, өс ай йөрөйөм инде – бер нәмә лә булғаны юҡ. Тфү-тфү! Иң яҡшыһы – шунда уҡ иномарка алыу!

– Эйе, һин хаҡлы, беҙҙекеләр машина эшләй белмәй...

Р. БАҘЫҠШИН.