Бәхеттәренә күрә, юлым уларҙың янынан үтә.
– Тәмәкең бармы?
– Бар. – Бирҙем.
– Шырпың?
– Шырпы ла бар.
Ҡотолдом шикелле... Был тирәнән тиҙерәк тайырға кәрәк.
– Ә көл һауыты?
Шунда күҙем эскәмйә янында торған суйын сүп-сар һауытына төштө.
– Ошондай яраймы?
– Ярай.
Тегеләр тағы берәй нәмә уйлап сығарғансы, китә һалайым тип, урынымдан ҡуҙғалдым. Өс метр ҙа атларға өлгөрмәнем, арттан тауыш ишетелде:
– Әй, көл һауытыңды оноттоң бит!
Боролһам, ҡаршыма әле генә ерҙән ҡуптарып алынған суйын сүп-сар һауыты тотҡан ир килә. Ни эшләйһең, алырға тура килде...
Р. ИҘЕЛҒУЖИН.
Фото: ru.pngtree.com