Ярҙам

– Мин үҙем Һарытауҙан, ҡайта алмайым, аҡсамды ур­латтым.
– Ә һеҙ Һарытауҙың ҡайһы районынан?
– Э-э... ни... Киров районы­нан.
Кеҫәмдән биш йөҙлөк сығар­ҙым:
– Һарытауҙағы үҙәк майҙан нисек атала?
– Ул... ни... ул... һинең менән барыһы ла аңлашылды...

Ирек бирегеҙ

Дәүләт учреждениеһында эшләйем. Кабинетта ултырам, бер кемгә теймәйем, үҙ эшем менән булышам. Күршелә тү­рәбикәбеҙҙең бүлмәһе. Янына үтенес менән урынбаҫары ин­де. Күп тә үтмәй түрәби­кәбеҙ асырғанып ҡысҡырҙы:
– Мин отпускыла! Миңә ты­ныс ҡына эшләргә ирек би­регеҙ!

Реклама

Өләсәйемә "Мегафон"дан туҡ­тауһыҙ реклама килә: "Ире­геҙҙең ҡайҙа йөрөгәнен әйтеп торасаҡбыҙ!" Ул аптырашта:
– Ерләгәнемә биш йыл! Унда ҡайҙа һәптәнләп йөрөй икән, ҡәбәхәт?!

Ике селәүсен

Ике селәүсен – ата менән ул – тиреҫ өйөмөндә әңгәмә­ләшә:
– Атай, алмала йәшәү һәй­бәтме?
– Һәйбәт, улым!
– Ә грушала?
– Һәйбәт!
– Ә персикта, персикта һәй­бәтме?
– Персикта торғаны ожмах инде!
– Улайһа, беҙ тиреҫтә ни эшләйбеҙ һуң?
– Аңлайһыңмы, улым, "ва­тан" тигән һүҙ бар.

Р. ИҒДИСЛАМОВ.