– Балаҡай, зинһар өсөн ярҙам итегеҙ. Пенсия аҡсама утыҙ өйрәк бәпкәһе алғайным. Хәҙер килеп һуҡыраялар. Аяҡтарына ултырып үлгәндәре лә бихисап.
– Инәй, уларға витамин етешмәй. Беҙҙең дарыухананан тривит тигәнен алып, аҙыҡтарына буташтырып бирегеҙ.
– Ә ни саҡлы бирергә ул витаминды?
– Әллә ни күп кәрәкмәй. Бер башҡа ике тамсы иҫәбенән.
Әбекәйебеҙ бер аҙнанан тағы килеп еткән.
– Уланым! Витаминдан файҙа юҡ. Бәпкәләремдең яртыһы үлеп бөтөп бара. Инде нимә эшләйем икән? Һәйбәтерәк дарыу юҡмы шунда?
– Инәй, әйтегеҙ әле, витаминды ҡалай итеп бирҙегеҙ?
– Һеҙ әйткәнсә балаҡай, һеҙ әйткәнсә! Һәр бәпкә башына ике тамсы тамыҙҙым. Инде башҡайҙарында йөндәре ҡойолоп таҙ баш булдылар.
Мине көлөү быуа башланы. Витаминдың файҙаһыҙ булғанлығы ошо минутта асыҡланды.
– Их, инәй, инәй! Аҙна элек әйткәнде ҡолаҡ менән тыңларға ине. Витаминды аҙыҡ боламығына һалырға ҡушҡан инем бит.
– Мин ярты һаңғырау ҙа баһа! Шунан хәтер яғы ла аҡһай.
Эйе, булғылай шул беҙҙең эштә ошондай ҡыҙыҡ хәлдәр, килеп сыҡҡылай.
Дежур табип Суфияны инәйгә эйәртеп ебәрҙем. Оло кешенең ҡалған бәпкәләрен ҡотҡарып ҡалырға ине.
Радик ӘХМӘТОВ.
Фото: likar.info