Шул мәл Мәғрифә теге еңел автомобилде үҙенең кейәүенеке икәнен шәйләп ҡалды. Ул ҡапыл урынынан һикереп торҙо ла, өйөнә йомолдо. Йыш-йыш тын алып, ҡыҙының телефон һандарын йыйҙы. Ҡыҙы телефонды алғас, Мәғрифә әле ни күреүен теҙеп һөйләне лә бирҙе. Сымдың теге осонан ҡыҙының:
– Әсәй, ҡан баҫымың күтәрелер бит, һин юҡҡа борсолма, кейәүең эргәһендә мин дә елеп кенә китеп барам ул, – тигән тыныс тауышы ишетелде.
– Ниңә әсәйеңде алдайһың, мин һиңә өй телефоныңа шылтыратам бит, – тине Мәғрифә, асыуланып. Артабан ни булғанын тарих белмәй...
Флүрә ХӘЛИЛОВА.