Ҡарсыҡ түләр ине, тик аңлатыусы юҡ. Ҡартының элекке бурысы ҡалған, мөлкәт уның исемендә, тимәк, хәҙергеһе лә арта бара.
Эйе, сүп-сар тураһында закон көслө, ул бурысты ҡайтарыуҙы талап итә. Ҡыҫҡаһы, үлергә рөхсәт юҡ һәм булмаясаҡ. Ҡарсыҡ ғәҙеллек юллап барып етер ине, барып етер әмәл генә юҡ. Хәҙер милеккә ул хужа булғас, барыһы өсөн дә уға түләргә тура киләсәк, хатта ҡараңғы гүрҙәре яҡты булһын инде, ҡарты өсөн дә. Әлегә ярай, бабайҙың яҡты рухын бимазалап, уға сүп-сар өсөн түләүен талап итеп кенә мәшәҡәтләнәләр. Ә түрәләр ныҡ, законды белә һәм бурысты тиненә тиклем ҡайтармайынса, тынысланмаясаҡтар.
Яҡты донъя менән бәхилләшеү генә бер кешегә лә бурысты түләүҙән азат итеү өсөн хеҙмәт итмәй. Киреһенсә, был осраҡ чиновниктар файҙаһына, уларҙың эше еңелләшә, мәрхүм бик теләһә лә, һуңғы теркәлгән урынын алыштыра алмай. Тимәк, эҙләп йөрөргә лә кәрәкмәй. Дәһшәтле ҡағыҙҙы ебәрәһәң дә, бурыстың ҡайтарылғанын көтәһең.
М. ҠАРАБАЕВ