Башҡа сығалар

Көйләп-сөйләп кенә Әсҡәп еңгә
Әпкәләйен башҡа сығара.
“Үҙебеҙҙең фатир була”, – тиеп,
Киленкәйе нисек ҡыуана!

– Әсәй, – тине Әпкәләйе уға, –
Һин бит мине үлеп һөйәһең.
Киленкәйеңде лә яратаһың,
Күҙ алмаңдай яҡын күрәһең.

Һинең мине үлеп яратҡанды
Барса халыҡ белә бит инде,
Телевизор, холодильникты һин,
Әсәй, беҙгә бүләк ит инде.

Гарнитурһыҙ йәшәү йәшәүме ни,
Ул булмаһа, үл дә кит инде,
Әле әйткән нәмәне лә, тимен,
Әсәй, беҙгә бүләк ит инде.

Ҙур сервант та хәрәкәткә килде,
Шылтыраша һауыт-һабалар,
Шылтырашып, берсә ыңғырашып,
Улар башҡа сығып баралар.

Оло бүлмә шып-шыр тороп ҡалды,
Гүйә, бурҙар йортҡа төшкәндәр,
Башҡа сығып киткән карауаттар,
Бөтә урындыҡтар, өҫтәлдәр.

Тынғыһыҙ көн үтеп, төн килгәс,
Ниндәй хәлдәр була тигәндә,
Иҫке балаҫ йәйеп, Әсҡәп еңгә
Йоҡлай алмай ята иҙәндә…