Оҙатырға тип сыҡһам, һылыуым ай яҡтыһына ялтыраған бейек ҡара «джип» яғына ыңғайланы. Аптыраным. Сигнализацияһын «пип-пип» итеп кенә асты ла миңә ҡул болғаны:
– Әйҙә, ятағыңа тиклем алып барып ташлайым!
Юғалып ҡалдым, шулай ҙа йәһәт кенә машинаға һикерҙем. Бындай зәһәр тимер атҡа беренсе ултырыуым.
Биш минут эсендә ҡаланың икенсе осонда инек. Һылыуҡай мине оҙата сыҡты. Өндәшмәйенсә сәғәтенә күҙ ташланы.
– Ой-й, сәғәт биш тулып килә. Тиҙерәк ҡайтырға кәрәк, намаҙ уҡырға, – тип хушлаша башланы. – Бөгөн кис осрашабыҙмы? – тип һалды сибәркәй. Йылмайыу менән генә яуаплайым. Мин хыялый кеүек ғашиҡ...
Киске ун берҙә джип минең ятаҡ алдында ултыра ине. Минең һөйгәнем, бергенәм! Ҡаты иркен һылыуым эргәһенә инеп ултырҙым. Уны күреп кисәгенән тағы нығыраҡ аптыраным, сибәркәй хиджаб кейгән, яулыҡ ябынған. Кисә генә ҡып-ҡыҫҡа итәктә ине ләһә...
Минең ҙур итеп асылған күҙҙәремде күреп, тынысландырырға ашыҡты:
– Мин быны хәҙер сисеп ырғытам ул, миңә улай ҡурҡыныс итеп ҡарама, зинһар, йәме!
Һорауҙарым һыу буйы булһа ла өндәшмәнем.
– Йә, шунан, ҡайҙа юл тотабыҙ, клуб-кафе? Әйҙә беҙгә, минең фатирым иркен, дүрт бүлмәле. Футбол уйнаһаң ла була, хоккей ҙа, – тип мут йылмайҙы ҡыҙ.
Эстән генә бәхетемә «эх» тип ҡуйҙым. Хыялдағы ҡыҙ – сибәр, фатир – машиналы. Ә үҙен һуң үлеп яратам!
Фатиры яман ҙур, үҙе әйткәнсә, хоккей уйнарлыҡ шул.
Һылыуым:
– Мин хәҙер, ыҡсымыраҡ күлдәк кенә кейеп сығам, – тип ҡайҙалыр кереп юғалды.
Фатир буйлап «экскурсия» ла йөрөйөм, ҡапыл бер фотоһүрәт күҙгә салынды. Һылыумдың никах фотоһы. Тимәк...
– Их, шуны йәшереп ҡуйырмын тигән инем, тип– ауыр һулап фотоһүрәтте ҡапланы. Түҙмәнем:
– Һин кейәүҙәме ни? – тип ысҡындырҙым.
– Кейәүҙә тип ней, бабайҙа тиһәң дөрөҫөрәк булыр. Бер ҡартлас дүртенсе ҡатын итеп алды. Ишү, баштан-аяҡ пәрәнжәгә ураны!
Уның алһыу ирендәренән шундай хәшәрәт һүҙҙәр сығып, уға ҡарата булған бар хистәремде бәрә һуҡты. Тауышы ла илаһи моңға бер ҙә оҡшамаған ине.
Ҡара «джип» аҙналар буйы минең ятаҡ төбөн һаҡланы. Тик мин генә күңелдәге һүңгән мөхәббәт ҡуҙҙарын ҡабат ҡабыҙа алманым.
Д. ХӘСӘНОВА.