Рәлиф КИНЙӘБАЕВ Ишетмәһәң – ишет!

Ғәмәлдә, беҙҙә өйрәк-ҡаҙҙан башҡа нимә йөҙһөн, һуғымдан тыш нимә һуйылһын. Әлеге ише хаталар ниңә китә  һуң? Журналистикаға яңы быуын хәбәрселәр көслө тулҡын булып килә. Бына ғәжәп, йәштәрҙе эштең ауырлығы ла, аҡсаның наҡыҫлығы ла өркөтмәй. Улар ҡағыҙ- ҡәләмде белмәй, компьютерҙа яҙа, мәҡәләне һанаулы ваҡытта гәзит битенә ҡуя, йә социаль селтәргә оҙата, хатта  яҙғанын уҡып тормауы ла ихтимал. Ләкин уҡырға, һүҙлеккә күҙ һалырға  тура киләсәк. Сөнки беҙгә яғымлы һәм һутлы телебеҙҙең моңон, ҡабатланмаҫ матурлығын һаҡлау, килер быуындарға еткереү бурысы йөкмәтелгән.