Машинала ир, ҡатын, ҡатындың атаһы менән әсәһе – әбей менән бабай баралар икән. Ҡапыл быларҙы поста туҡтаталар.
– Һеҙ был участокты ҡағиҙәләрҙе боҙмайынса үткән беренсе кеше, ҡотлайым, һеҙгә 1000 һум премия!
Ир шатлана инде:
– Шәп булды был, мин был аҡсаға үҙемә права алам!
– Нисек, һеҙ праваһыҙ йөрөйһөгөҙмө ни?
Ҡатын:
– Тыңламағыҙ уны! Иҫерек саҡта нимә таҡылдағанын аңламай бит ул йүләр!
– Һеҙ әле иҫеректәме ни?
Әбей:
– Әйттем мин һеҙгә, урланған машинала йыраҡ китеп булмай, тип!