Башҡа кәләш табырмын әле

Егет менән ҡыҙ дуҫлашып йөрөй. Көндәрҙең береһендә егет уға тәҡдим яһай. Ҡыҙ:

- Ярай, уйлап ҡарармын, - ти.

Иртәгәһенә осрашыуға ҡыҙ кәйефһеҙ генә килә. Егет сәбәбен һорай.

- Әсәйем риза түгел.

- Нимәгә?

- Һиңә кейәүгә сығырға...

- И, тапҡанһың ҡайғырыр сәбәп. Донъяла ҡыҙҙар бөткән тиһеңме! Башҡа кәләш табырмын әле.

Ресторанға эскенән күҙҙәре аларған, йөҙө салшайған бер ир килеп инә.

– Кисә мин һеҙҙә булдыммы?

– Булдығыҙ.

– 2 мең һумлыҡ араҡы эстемме?

– Эстегеҙ!

Был яуаптан һуң ирҙең йөҙөнә ҡыуаныс ишараты сыға.

– Аллаға шөкөр! Юғалтҡанмын икән тип ҡотом осҡайны.

*** 

– Яңы директор ниндәйерәк кеше?

– Бына тигән! Уның менән бөтөнләй эшләмәһәң дә була!

Табип – ауырыуға:

– Бөгөн ошо ике таблетканы эсеп ятығыҙ. Әгәр иртәгә уянһағыҙ, тағы ла икене эсегеҙ...

Ике әхирәт һөйләшә.

– Ул егеттәрҙең ҡайһыһын һайларға тип тамам баш ҡатты инде. Беренсеһе аҡсаны умырып ала, икенсеһе бик аҡыллы. Ә өсөнсөһөмө?! Уныһы хәтәр шәп бейей.

– Беренсеһен бейергә өйрәтеп булмаймы һуң?