«Үәт, ир, исмаһам»

«Телефон белешмәһе»
Күп осраҡта, телефон трубкаһын алғас, теге баштағы кешегә һүҙ әйтергә лә ирек бирмәй: «Алло! Алло! Кем әле был?» – тип ҡысҡырырға тотонабыҙ. Йәки шылтыратабыҙ ҙа: «Алло, һин өйҙәме?» – тибеҙ.
Телефон тураһында һүҙ ҡуҙғатҡас, тағы бер ҡыҙыҡ иҫкә төштө.
Турагенлыҡта телефон шылтырай:
– Һеҙ Мысырға путевкалар һатаһығыҙмы?
– Әлбиттә.
– Ә унда ниндәй курорттар бар?
– Шәрм әл Шәйех, Хургада, Таба, Нүбәйә...
– Туҡтағыҙ, туҡта... Нүбәйә... Бына быныһы тура килә.
– Һеҙ ҡасан барырға йыйынаһығыҙ?
– Юҡ, беҙ бында кроссворд ҡына сисә инек...

«Үәт, ир, исмаһам»
Магазинда ике инәй һөйләшә:
– Ғәйшә, иреңдең хәлдәре нисек?
– Һорама ла, элеккесә. Аҡылға ултырманы инде. Эсеп ҡайта ла тауыш күтәрә, ҡотороноп йөрөй ҙә ятып йоҡлай.
Икенсеһе аңғармаҫтанмы:
– Ярай, ауырымағас, яҡшы инде, – тип ҡуя.

«Үҙе боҙолоп бара»
Баҙарҙа тауыҡ һатып алырға торам. Сиратты тотҡарлап, йыуан бер ҡатын тауыҡ һайлай: ҡайһыныһын ҡапшап, ҡайһыныһын әйләндереп ҡарай. Бер тауыҡтың ҡанат аҫтын еҫкәне лә, танауын йыйырып һатыусыға:
– Был бит боҙола башлаған!



Түҙеме бөткән һатыусы:
– Үҙеңде бел, йәме!
Ҡатын:
– Ә мин нимә эшләгәнмен?
Һатыусы:
– Ни эшләгәнеңде белгең килһә, ҡултыҡ аҫтыңды еҫкәп ҡара.


«Сенокоси һәм сено коси»
– Был Рәсәйҙә ялҡытты мине, мин Ҡытайға ял итергә китәм, – тип, берәү Ҡытайға барһа, унда бер ҡытай кешеһе, былай тип сәләмләй:
– Сенокоси, сенокоси!
– Накоси ты сено сам! – тип, теге кеше Рәсәйгә кире ҡайтып киткән.

Лагерҙа
Балалар лагерға килгән. Төштән һуң вожатый ашханала уҡ һорашып яҙып йөрөй, ти. Ул кеше ҡайҙа йәшәй, исеме һ. б. Һәр береһе әйтеп сыҡҡан. Ошо ваҡытта Ира исемле ҡыҙыҡай палатканан килеп сыға. Ул әллә ҡайҙа йөрөгән була.
– Һин ҡайҙан? – тип һораған вожатый.
– Столовыйҙан , – тигән Ира.